Sobolewski Romuald (1836–1907), lekarz weterynarii, radca stanu. Ur. w r. 1836 w Warszawie, był synem Franciszka. O zawodzie ojca, imieniu i nazwisku matki oraz o wczesnej młodości brak informacji.
W Szkole Weterynaryjnej w Warszawie S. uzyskał w r. 1858 dyplom pomocnika weterynaryjnego, a w r. 1860 dyplom weterynarza. Ok. czterdzieści lat pracował jako miejski lekarz weterynarii m. Warszawy w rzeźniach oraz jako weterynarz opiekujący się końmi należącymi do przedsiębiorstwa tramwajów miejskich. W r. 1907 przeszedł na emeryturę.
S. był popularyzatorem wiedzy weterynaryjnej, autorem przeznaczonych dla hodowców zwierząt licznych podręczników, które w wielu tysiącach egzemplarzy rozchodziły się po całym kraju. Dotyczyły one takich zagadnień, jak: higiena i żywienie zwierząt, hodowla, podkownictwo, położnictwo i lecznictwo weterynaryjne. Z bogatego dorobku piśmienniczego na szczególną uwagę zasługują: Hodowla trzody chlewnej (W. 1875), Weterynaria popularno-gospodarcza do podręcznego użytku dla rolników, opracowana według najnowszych źródeł, z 91 drzeworytami w tekście (W. 1876), Choroby zaraźliwe wspólne ludziom i zwierzętom (W. 1879), Higiena popularna zwierząt domowych. Utrzymanie i pielęgnowanie inwentarza oraz podawanie doraźnej pomocy weterynaryjnej (W. 1880), Poradnik weterynaryjny dla gospodarzy wiejskich i ekonomów (W. 1882), Podkuwanie koni, leczenie kopyt i racic (W. 1898). S. zmarł 3 II 1907 w Warszawie.
O stosunkach rodzinnych wiadomo tylko, że S. «zmarł […] pozostawiwszy liczną rodzinę, a żadnego majątku» („Przegl. Wet.” 1907).
Konopka, Pol. bibliogr. lek. XIX w.; Kośmiński, Słown. lekarzów; Millak, Słown. lekarzy wet., s. 218; – Kalendarz Ungra, 1908 s. 11 (fot.); Koziorowski F., Istoričeskij otčot po Varšavskomu Veterinarnomu Institutu…, W. 1890 s. 89; – „Przegl. Wet.” 1907 s. 111 (wspomnienie pośmiertne).
Jan Tropiło