INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Simone Genga      Zamek Dyjament 1601 - grafika autorstwa: Giacomo Lauro (1583-1645) - źródło kopii cyfrowej: Wikimedia Commons - domena publiczna - fragment.

Simone Genga  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1948-1958 w VII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.

  

 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Genga Simone (1530–1596), architekt wojskowy ze znanej rodziny włoskich fortyfikatorów, uczniów szkoły Francesca Marii della Rovere ks. Urbino. Przez 20 lat służył władcom Toskanii, pracując w Sienie, Grosseto, Montalcino, Radicofani i i.; w r. 1573 powołany przez ces. Maksymiliana II do Austrii wraz z innymi Włochami, wśród których był i jego brat, Fabio. Dla arcyks. Karola projektował modernizację fortyfikacji Grazu, a w roku następnym udał się na Węgry, gdzie przejął zaczęte przez Baldigarę roboty przy nowej, o narysie pentagonalnym, twierdzy w Waradynie. W r. 1575 był już w służbie Stefana Batorego, a po elekcji r. 1576 towarzyszył mu do Polski. W l. 1577–80 modernizował stare i budował nowe twierdze na kresach południowo-wschodnich Rzplitej, następnie uczestniczył w oblężeniu Wielkich Łuków i Pskowa. Pozostawił ciekawe opisy tych działań. Po wojnie zatrudniony w Inflantach w l. 1584–87, zbudował najsilniejszą twierdzę tych stron, Dynemunt (Dünamünde), wzmacniając kolistymi bastionami stary zamek typu krzyżackiego. Po śmierci Batorego, nie mogąc doczekać się wypłacenia zaległej mu pensji, wrócił do Siedmiogrodu, do zaczętych przed laty prac w Waradynie w służbie Zygmunta Batorego; tu umarł. Zdatny technik wojskowy, G. nie nadążył za rozwojem sztuki fortyfikacyjnej we Włoszech, przez dziesiątki lat powtarzając przestarzałe formy architektury wojskowej początku w. XVI. Być może liczył się z niższym stanem sztuki oblężniczej na północo-wschodzie.

 

Enc. wojsk.; Thieme-Becker; Ciampi S., Bibliografia critica, Firenze 1838 I 259; Giergielewicz J., Przegląd działalności inżynierów wojskowych w epoce królów elekcyjnych, «Saper i inżynier wojskowy» 1925 nr 3; Löwis of Menar K., Alt und Neu-Dünamünde, «Sitzungsberichte der Gesellschaft für Geschichte und Altertumskunde d. Ostseeprovinzen Russlands» 1894 s. 170 i n.; Maggiorotti L. A., Gli architetti e architettura militare, II, Roma 1934 (L’opera del genio italiano all’estero). Inaczej o Dynemuncie Tuulse A., Die Burgen in Estland und Lettland, Dorpat 1942.

Stanisław Herbst

 
 

Chmura tagów

TAGI

Za pomocą tagów oznaczamy powiązania tematyczne postaci. Pozwalają one eksplorować serwis wg wybranych przez redakcję najważniejszych tematów dla danej postaci.

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.