Kochanowski Wiktor (1882–1942), kustosz Centralnej Biblioteki Wojskowej (CBW). Ur. 22 X w Brześciu nad Bugiem, był synem Kajetana i Zofii z Pokrowskich. Ukończył gimnazjum klasyczne w Łodzi, po czym wstąpił na Wydział Prawa Uniw. Warsz. W r. 1905 z powodu bojkotu Uniw. Warsz. przeniósł się na Wydział Filozoficzny Uniw. Lwow., a następnie Uniw. Krak. i studiował historię pod kierunkiem L. Finkla i Sz. Askenazego. Od 1 I 1918 r. pracował K. w sekcji szkolnictwa średniego Min. Wyznań Rel. i Oświecenia Publ. W r. 1919 wstąpił jako ochotnik do 26 p. piechoty (Legia Akademicka) i wziął udział w walkach o Lwów. Następnie pracował w sekcji IV Departamentu Nauk Szkoln. Min. Spraw Wojsk. z przeznaczeniem do CBW. Podczas wojny 1920 r. wrócił do służby czynnej, z przydziałem do komendy dworca najpierw w Przeworsku, następnie w Jarosławiu.
Po demobilizacji w r. 1922 znów pracował K. w CBW jako bibliotekarz. W r. 1934 został kustoszem CBW i funkcję tę pełnił do r. 1939. Przez kilkanaście lat wykładał na kursach bibliotekarskich CBW historię polityczną i wojskową oraz bibliografię wojen i wojskowości. Od r. 1926 współpracował przy redagowaniu miesięcznika „Komunikat Bibliograficzny” z zakresu literatury wojskowej polskiej i obcej jako dodatek do „Bellony”. Wiele lat był redaktorem „Przeglądu Literatury Historyczno-Wojskowej” ukazującego się kwartalnie w „Przeglądzie Historyczno-Wojskowym”. Był współredaktorem dwumiesięcznika „Wojskowe Wiadomości Bibliograficzne”. Jako długoletni kierownik Oddziału Bibliograficznego CBW, prowadził kilka cennych kartotek, jak: „Polskiego piśmiennictwa wojskowego”, „Piśmiennictwa wojny światowej” (rozumowana bibliografia) oraz kierował archiwum regestrów „Rękopiśmienne militaria polskie, zawarte w archiwach i bibliotekach krajowych”. Był kierownikiem Oddziału Katologowego CBW. Wespół z M. Łodyńskim i J. Niezgodą wydał w r. 1929 obszerny Podręcznik bibliotekarski dla kierowników bibliotek wojskowych. Był zamiłowanym turystą, współpracował z Tow. Krajoznawczym i gromadził od r. 1934 materiały do Bibliografii krajoznawstwa polskiego, drukowanej w „Ziemi”. W ostatnich dniach września 1939 r. ocalił część książek z płonącej przez trzy dni CBW. Bibliotece tej zapisał własny zbiór dzieł historycznych i wojskowych, która później spłonęła podczas powstania warszawskiego w r. 1944. K. zmarł 23 VII 1942 r. Od r. 1910 żonaty z Ireną Dąbską, córką Feliksa i Zofii z Bagniewskich, potomstwa nie pozostawił.
[Łodyński M.] M. Ł., W. K., „Kwart. Hist.” 1946 z. 3–4; Rosołowski S., Centralna Biblioteka Wojskowa w latach 1919–1939, „Wojsk. Przegl. Hist.” 1965 nr 4 s. 366, 368.
Red.