INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Hugo Ludwik Piotrowski  

 
 
1897-05-03 - 1962-02-14
Biogram został opublikowany w 1981 r. w XXVI tomie Polskiego Słownika Biograficznego
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Piotrowski Hugo Ludwik (1897–1962), krystalograf i mineralog, profesor Uniw. Lwow. Ur. 3 V w Sadagórze na Bukowinie, był synem Leonarda, nauczyciela szkoły ludowej. Początkowo uczył się w Czerniowcach, a później w Wiedniu, gdzie w r. 1915 uzyskał maturę. W l. 1915–18 służył w wojsku austriackim. W r. 1919 rozpoczął studia na uniwersytecie w Czerniowcach, ale w r. 1921 przeniósł się na Uniw. Lwow., gdzie do r. 1926 studiował chemię, mineralogię i krystalografię. Doktoryzował się tu w r. 1928 z mineralogii i chemii na podstawie rozprawy Kryształy mieszane wolnych roztworów siarczków metali dwuwartościowych Fe i Ni, Fe i Zn („Kosmos” A 54: 1929). W l. 1924–32 był na Uniw. Lwow. kolejno asystentem, starszym asystentem i adiunktem u Zygmunta Weyberga w Zakładzie Krystalografii. Podjął próbę uzyskania veniam legendi, ale wskutek nieporozumień z następcą Weyberga Julianem Tokarskim odszedł z pracy na uczelni. W l. 1937–9 był pracownikiem Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie. Po zakończeniu działań wojennych 1939 r. powrócił na Uniw. Lwow., gdzie w l. 1939–41 pełnił obowiązki docenta przy katedrze krystalografii. Po przerwie w okresie okupacji niemieckiej wrócił w r. 1944 na uniwersytet. W lutym 1946 uzyskał stopień kandydata nauk geologiczno-mineralogicznych i został docentem. Dn. 2 XII 1961 mianowano go profesorem krystalografii tejże uczelni.

W dorobku naukowym P-ego znajduje się ok. 30 artykułów ogłoszonych po polsku (do r. 1939) i po rosyjsku (od r. 1947). Dotyczyły one zagadnień równowagi fizyko-chemicznych podczas krystalizacji, syntetycznego otrzymywania minerałów oraz opisów fizjograficzno-krystalograficznych minerałów. Szczególne znaczenie miały jego prace poświęcone analizie minerałów węglanowych i ilastych określane metodą stosowania barwników organicznych, m. in. O barwnikowym oznaczaniu węglanów oraz Z metodyki badań mikrokrystalograficznych („Księga pamiątkowa XV Zjazdu Lekarzy i Przyrodników”, Lw. 1939). Był także jednym z pionierów wykorzystywania analizy termicznej do określania minerałów. Pierwsze prace badawcze P-ego dotyczyły krystalografii niektórych związków organicznych (m. in. heliantyny: Przyczynek do znajomości heliantyny, „Arch. Mineralogiczne Tow. Nauk Warsz.” 1929, Własności krystalograficzne heliantyny, tamże 1937) oraz minerałów złóż ilastych (głównie alofanów: O naturze chemicznej haloizytu i o alofanoidach, tamże 1934, Gliny pasa tychowskiego na północnym stoku Gór Świętokrzyskich, „Biul. Państw. Inst. Geol.” 1939). W późniejszych latach zajmował się genezą minerałów rtęciowych w procesach hydrotermalnych. Po drugiej wojnie światowej badał głównie Zakarpacie radzieckie i z tego terenu opracował szczegółowo odmianę barytu zwanego wołninem, kryształy kalcytu o zaokrąglonych ścianach z okolic Bergowej. Ponadto odkrył i opisał także organiczny minerał zwany karpatytem. Wiele uwagi poświęcił P. tworzeniu się sztucznych minerałów: barytu, celestynu i anglezytu. Badał także inkluzje macierzystych roztworów kryształów (m. in. w wyhodowanych sztucznie kryształach barytu) ustalając, że temperatury homogenizacji nie przewyższają temperatury krystalizacji. Wykazał, iż przy procesach hydrotermalnych powstawania minerałów rtęciowych jako pierwszy powstaje metacynobaryt. Zajmował się też analizą warunków hydrotermalnych powstawania siarczku cynku.

Po wojnie P. troszczył się szczególnie o wychowanie młodej kadry naukowej. Przez wiele lat kierował pracami studenckiego koła naukowego krystalografów. Utrzymywał bliskie kontakty z polskimi mineralogami i krystalografami w kraju. Przyczynił się m. in. do zapraszania polskich specjalistów na wykłady monograficzne na uniwersytecie we Lwowie (np. trzymiesięczny wykład z rentgenografii w języku polskim Ludwika Chrobaka z Uniw. Warsz.). Poświęcił też wspomnienie zmarłemu w r. 1956 prof. Uniw. Warsz. Stanisławowi Józefowi Thuguttowi (w pracy zbiorowej „Pamjati S. J. Tuguta” Lw. 1959). Do końca życia był członkiem Polskiego Tow. Geologicznego. Zmarł 14 II 1962 we Lwowie.

Dane o rodzinie P-ego nie zostały ustalone.

 

Fleszarowa, Bibliogr. geol., Cz. 1, t. I z. 2, W. 1958 s. 193–4; – Czterdzieści lat Instytutu Geologicznego 1919–1959. Cz. I, „Prace Inst. Geol.” (W.) T. 30: 1960 s. 484 i 581; Giller J. L., [i in.], Gugo Leonardovič Piotrovskij, „Mineralogičeskij Sbornik” [T.] 16: 1962 s. 456–8 (bibliogr., fot.); Głogoczowski J. J., Warteresiewicz A., Prof. dr Hugo Ludwik Piotrowski (1897–1962), „Roczn. Pol. Tow. Geol.” (Kr.) T. 34: 1964 s. 615–19; [Krajewski S.], K. S., Hugo Piotrowski, „Przegl. Geol.” (W.) R. 9: 1962 s. 328; – Informacje prof. Ludwika Chrobaka z Warszawy.

Zbigniew J. Wójcik

 

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Stanisław Jasiukiewicz

1921-05-14 - 1973-06-27
aktor filmowy
 

Józef Wittlin

1896-08-17 - 1976-02-28
pisarz
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Zdzisław Antoni Krygowski

1872-12-22 - 1955-08-10
matematyk
 
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.