Gołębiowski Witold, pseud. Ildefons Krynicki (1885–1931), działacz niepodległościowy i plebiscytowy. Ur. 10 IX 1885 w Warszawie; do szkół uczęszczał w Król. Pol. Za udział w narodowej organizacji młodzieżowej został wydalony z gimnazjum, ale w czasie rewolucji r. 1905/6 kierował akcją strajkową w szkołach technicznych. Podczas krwawej demonstracji w Janowie Podlaskim brał udział w starciu z policją, został ranny, aresztowany i skazany na kilkumiesięczne więzienie. Wypuszczony na wolność, wyjechał w r. 1907 do Drezna i Monachium na studia malarskie, a stamtąd do Paryża. W r. 1912 osiadł w Galicji i wstąpił tu do Związku Strzeleckiego, a ok. r. 1914 do grona organizatorów Polskiej Organizacji Wojskowej (P.O.W.), w której występował pod pseud. Ildefonsa Krynickiego. Po wybuchu pierwszej wojny światowej w r. 1914 wstąpił do Legionów Polskich i brał udział w ich walkach. Następnie z polecenia władz warszawskich objął naczelną komendę P.O.W. na Białorusi i Litwie. Brał udział w wojnie 1920 r. W czasie akcji plebiscytowej na terenie Prus Wschodnich brał bardzo żywy udział w kierownictwie Wydziału Plebiscytowego dla Warmii i Mazur, uczestniczył też w naradach w Prezydium Rady Ministrów co do taktyki wobec Komisji Międzyalianckiej. Na polu akcji plebiscytowej G. propagował jednak metody zbyt ostre, nawet terrorystyczne (np. akcję granatami w terenie), a plany jego były nierealne. Za działalność wojskową odznaczony był orderem Virtuti Militari, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i Krzyżem Niepodległości z Mieczami. Zmarł 2 II 1931 r. w Warszawie.

Podob.: P. O. W. na ziemiach W. Ks. Litewskiego, Wil. 1934 s. 18 (tamże notatka biograf.); Słown. Artystów Pol., II; – Uziembło A., Walka o Mazury, „Niepodległość” T. 19: 1939 s. 268, 272, 275; „Zarzewie” 1931 s. 106–108; – Notatka A. Śnieżki w materiałach Red. P. S. B.

Red.