INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Witold Mileski (pierwotnie Mutermilch)  

 
 
1904 - 1940 lub później
Biogram został opublikowany w 1976 r. w XXI tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Mileski (pierwotne nazwisko Mutermilch) Witold, krypt. Andrzej Tenczyński (1904–1940?), prawnik, działacz na polu turystyki górskiej. Ur. w Warszawie, był synem Wacława (zob.) i Haliny z Olszewiczów. W dzieciństwie mieszkał z rodzicami w Paryżu, gdzie uczęszczał do Lycée Montaigne. Lato 1914 spędził z rodzicami na Śląsku Cieszyńskim w Wiśle. Tam zetknął się po raz pierwszy z problemem polszczyzny na jej granicach; problem ten obudził później jego zainteresowania zagadnieniem kresów polszczyzny w ogóle i szerzej problemami stykania się narodowości, które odtąd go zajmowały. Po wybuchu pierwszej wojny światowej władze austriackie internowały rodzinę Mileskich jako poddanych rosyjskich i przesiedliły do Grazu. W r. 1917 osiedlił się M. wraz z rodziną w Krakowie; pisywał tu m. in. do pisemek szkolnych. Jesienią 1918 przeniósł się z rodziną do Warszawy, gdzie wstąpił do Gimnazjum im. Reja. Ukończył je w r. 1922, po czym wstąpił na Wydział Prawa Uniw. Warsz. Zainteresowania jego koncentrowały się głównie wokół problemów granicy jako przedmiotu umów przygranicznych państw sąsiadujących i zgody na jej przekraczanie przez zwarte grupy migracyjne, np. pasterskie. Temu problemowi poświęcona była jego praca magisterska, drukowana ze skrótami w „Gazecie Administracji i Policji Państwowej” w r. 1929. W r. 1921 wraz z całą rodziną zmienił nazwisko Mutermilch na Mileski. W okresie studiów uniwersyteckich wstąpił do Zrzeszenia Akademickiej Młodzieży Katolickiej «Odrodzenie» i brał czynny udział w kole warszawskim tej organizacji. Działał w sekcji zagranicznej, brał udział w spotkaniach z delegacjami młodzieży studenckiej katolickiej z innych krajów (Pax Romana), zwłaszcza z akademicką młodzieżą krajów słowiańskich (Slavia Catholica), głównie z młodzieżą słowacką. Po zdaniu magisterium M. odbył krótką praktykę w Min. Spraw Wewnętrznych, gdzie przydzielony był do referatu zajmującego się szczegółowym wytyczaniem granic i prawnymi aspektami zezwoleń na zbiorowe ich przekraczanie.

W czerwcu 1930, drogą konkursu, uzyskał M. nowo utworzone stanowisko kierownika kancelarii (sekretariatu) Zarządu Głównego Polskiego Tow. Tatrzańskiego (PTT) w Krakowie, połączone ze stanowiskiem urzędującego sekretarza Zarządu Głównego, i wkrótce zorganizował sprawnie działającą kancelarię ześrodkowującą wszystkie sprawy Zarządu Głównego PTT. M. był również czynny w rozmaitych ogniwach PTT, w komisji dla robót w górach, gdzie doprowadził do realizacji nowej zasady znakowania tras turystycznych, pełnił funkcję sekretarza Państwowej Rady Ochrony Przyrody; był także sekretarzem redakcji „Wierchów”. Na łamach „Wierchów” ogłosił m. in. z J. Reychmanem Osturnia, wieś spiska na kresach łemkowskiego zasięgu (1935). Poza publikacjami PTT ogłosił m. in. O odzyskane ziemie (Zakopane 1930 i odb.), Prawda i legenda o postaci Janosika (tamże 1931), Jeszcze o ochronie Tatr („Krzesanica” 1933), wespół z B. Małachowskim O Tatrzański Park Narodowy, i pod krypt. Andrzej Tenczyński Tatry dobrem ogółu czy folwarkiem snobów i kombinatorów, Z włóczęg górskich („Kamena” 1939). Corocznie brał udział w spotkaniach z działaczami słowackiej turystyki górskiej Klubem Československych Turistov. W lecie 1939 otrzymał propozycję objęcia wysokiego stanowiska w Wydziale Turystyki Min. Komunikacji i przeniósł się do Warszawy, gdzie objął urzędowanie od 1 IX. Podczas kampanii wrześniowej pozostał w Warszawie. Po ustaniu działań wojennych powrócił do pracy w Wydziale Turystyki. Pod nadzorem komisarzy hitlerowskich w Min. Komunikacji prowadzono tylko bieżące prace porządkowe. Ale gromadzono też mapy, przewodniki, rozkłady kolejowe itp. materiały, które mogły być przydatne dla celów konspiracyjnych. Działalność ta była prawdopodobnie bezpośrednią przyczyną aresztowania M-ego w lutym 1940 przez gestapo. Od tamtej pory ślad po nim zaginął.

Od r. 1933 ożeniony był z Ireną Książek, geografką, nauczycielką, działaczką harcerską i prezeską koła akademickiego PTT w Krakowie.

 

Enc. Tatrzańska; – Reychman J., Wspomnienie o W. M-m, „Wierchy” R. 39: 1965 s. 192–7; – „Wierchy” R. 17: 1947 s. 8 (nekrolog).

Jan Reychman

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Stanisław Car

1882-04-26 - 1938-06-18
polityk
 

Antoni Bohdziewicz

1906-09-11 - 1970-10-20
reżyser filmowy
 

Witold Zalewski

1921-01-04 - 2009-02-04
pisarz
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Aleksander Rak

1899-08-18 - 1978-07-29
grafik
 

Adam Moraczewski

1907-03-27 - 1941-10-31
historyk
 

Jan Józef Babiński

1873-05-15 - 1921-06-12
chemik
 

Tadeusz Szczęsny

1913-10-29 - 1991-09-25
księgarz
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.