Hennel Adolf (1830–1869), dziennikarz, członek organizacji powstańczej 1861/3. Ur. w Sandomierzu, syn Antoniego i Małgorzaty z Lubowieckich, chodził do szkół w Radomiu, po czym ukończył Instytut Agronomiczny w Marymoncie. W r. 1859 wszedł do redakcji „Gazety Codziennej”, pracował też w związanym z tą gazetą „Przeglądzie Europejskim”. W r. 1861 należał do współpracowników nielegalnej „Strażnicy” i redagował „Książkę zbiorową ofiarowaną K. W. Wóycickiemu” (1862) – wydawnictwo to nosiło charakter manifestacji przeciw mrgr. Wielopolskiemu. W warszawskiej organizacji miejskiej znalazł się H. dopiero po wybuchu powstania i należał w niej do prawego skrzydła. W czerwcu 1863 r. został wydziałowym okręgu obejmującego Pragę, redagował też konspiracyjny „Dziennik Narodowy”. Latem t. r. wyjeżdżał legalnie za granicę. W sierpniu po powrocie wszedł do Wydziału Spraw Wewnętrznych Rządu Narodowego jako referent dla spraw województw mazowieckiego i kaliskiego. Aresztowany na wiosnę 1864 r., został objęty procesem Traugutta; wyparł się w śledztwie wszelkich działań nielegalnych. Skazany został zrazu na 15 lat ciężkich robót, lecz wyrok ten zamieniono na zesłanie do «mniej oddalonych części Syberii». Wrócił z wygnania po kilku latach, już z rozwiniętą gruźlicą. Zmarł 5 V w dzierżawionej przez brata wsi Bilcza w Sandomierskiem. Żonaty był z Eugenią z Bogusławskich, poślubioną w r. 1860, dzieci nie zostawił.

Jabłoński H., Aleksander Waszkowski, W. 1937; Przyborowski W., Dzieje 1863 r., W. 1919 V 28, 33; tenże, Historia dwóch lat, Kr. 1894 III 29, 140; – Cederbaum H., Wyroki Audytoriatu Polowego, W. 1917 s. 153–5; Janowski J. K., Pamiętniki o powstaniu styczniowym, Lw. 1923 I; Kraszewski J. K., Kronenberg L., Korespondencja, Kr. 1929; Proces R. Traugutta, Wyd. E. Haber, W. 1960 II cz. 2 s. 87; Zeznania śledcze o powstaniu styczniowym, Wyd. S. Kieniewicz, Wr. 1956; – „Kur. Warsz.” 1869 nr z 11 V.

Stefan Kieniewicz