Czapski Aleksander, h. Leliwa († 1711), podkomorzy malborski, syn Piotra, dziedzica Bękowa. i Heleny z Konopackich, był chorążym malborskim i od r. 1675 do stycznia 1677 starostą parchowskim; ustąpił pewnie po śmierci żony Magdaleny z d. Guldenbalk v. Holt I-voto Solikowskiej, od r. 1671 starościny parchowskiej. Po odbyciu poselstw na sejmy (pierwszy 1668, pierwszy 1670, 1678, 1681, 1685, 1696) otrzymał na życzenie prowincji podkomorstwo malborskie na początku r. 1698, przysięgę krajową złożył w nast. roku na sejmiku grudziądzkim, po czym jeszcze posłował na sejm r. 1699. Oprócz Bękowa posiadał Udzież, Frącę i Mirakowo. W r. 1698 przyczynił się walnie wraz z drugą żoną swoją, Jadwigą z Działyńskich, i szlachtą okoliczną do wzniesienia nowego kościoła w Komorsku, w r. 1701 zbudował kościół w Płochocinie. Umarł w r. 1711, pochowany 23 XII t. r. w kościele oo. bernardynów w Nowem n. Wisłą, gdzie też szczątki jego żony złożono. Były na nagrobku niewątpliwie portrety obojga małżonków Czapskich, gdyż z protokółu, spisanego 18 XII 1810 w klasztorze nowskim, wynika, że było tam wówczas 11 obrazów olejnych, przedstawiających członków tego rodu.
Niesiecki; Märcker, Kreis Schwetz, 153, 282, 339; tenże, Kreis Thorn, 378; Flanss w »Ztschr. Hist. Ver. Marienwerder« H. 5, II Abt. H. 21, s. 98; Lengnich, Gesch. Preuss. Lande, IX 52, 62; Fankidejski, Utrac. kościoły, 269; Kościński, Kilka słów o wsi Komorsku, Grudziądz 1896, 18; tenże, Franciszkanie i bernardyni w Nowem, 54, 107; Czaplewski, Senatorowie, 39, 155; Borek, Echo sepulchralis (rkp.) II 35; Akta bernardynów nowskich w arch. bpiem pelpl., gdzie obszerny testament Al. Cz., opisujący szczegółowo majątkowe sprawy i spory z szwagrami Działyńskimi; Schwengel, Apparatus ad hist. eccl. Pomeran. w »Fontes« XVI 514. Lauda pruskie, rkp. B. Czart.
Ks. Alfons Mańkowski