Stabrowski Aleksander, pseud. Lubicz (1839–1863?), oficer w armii rosyjskiej, dowódca oddziału w powstaniu styczniowym. Ur. w pow. borysowskim, był synem Juliusza, właściciela 228 dziesięcin ziemi, bratankiem Feliksa Januarego (zob.).
S. wychowywał się w Brzeskim Korpusie Kadeckim, następnie ukończył Konstantynowski Inst. Wojenny (czerwiec 1860) i w stopniu podporucznika podjął służbę w Newskim PP. W maju 1862 został przeniesiony do gwardyjskiego P. Pawłowskiego w Petersburgu, gdzie prawdopodobnie należał do konspiracji oficerskiej. Po wybuchu powstania styczniowego porzucił armię rosyjską (21 IV 1863) i pod pseud. Lubicz sformował własny oddział partyzancki, wyposażony głównie w broń myśliwską. Działał w pow. trockim i wileńskim, współpracując najbliżej z oddziałami Feliksa Wysłoucha i Jana Sędka. Uczestniczył w potyczkach z wojskami rosyjskimi pod Polimszą (19 V) i Rudnikami (31 V). W poł. czerwca wraz z Wysłouchem został pobity pod Zygmuntyszkami (16 VI) i Peleniszkami (17 VI). Potem we trzech, wraz z Sędkiem, stoczyli bój pod Klaryszkami (11 VII) i, po utracie łączności z oddziałem Wysłoucha już tylko z Sędkiem – pod Pomusiem (15 VII). Tam, po ogłoszeniu manifestu Rządu Narodowego (RN), pobrał rekruta, ale pod naporem Rosjan musiał przejść przez Niemen w Augustowskie. Walczył jeszcze pod Kryksztanami (23 VII), Zywulciszkami (25 VII), utrudniając tu Rosjanom przeprawę przez Niemen, i w lasach pod Mazuryszkami (21 VIII), gdzie kilka grup powstańczych starło się z przeważającymi siłami wroga broniącymi dostępu do linii kolejowej i poniosło klęskę. „Niepodległość” (organ prasowy RN) podała, że tam poległ. Natomiast wg wydawców tomu „Vosstanie w Litve i Belorussi”, ciężko ranny S. zbiegł do Prus i gdy w początku 1864 usiłował powrócić, został zatrzymany na granicy prusko-rosyjskiej; dalszy jego los nie jest znany.
S. najprawdopodobniej nie założył rodziny.
D‘jakov V. A., Dejateli russkogo i pol’skogo osvoboditel’nogo dviženija v carskoj armii 1856–1865 godov, Moskva 1967 (bibliogr.); – Fajnhauz D., 1863 Litwa i Białoruś, W. 1999; Łaniec S., Partyzanci kresów północno-wschodnich w powstaniu styczniowym, Tor. 1996 s. 103–6; Sztakelberg J., Pieczęcie powstańcze 1863–1864, W. 1988; Zieliński S., Bitwy i potyczki 1863–1864, Rapperswil 1913; – Aramowicz I., Marzenia. Pamiętnik o ruchu partyzanckim w województwie grodzieńskim w 1863 i 1864 roku, w: Zapomniane wspomnienia, Oprac. E. Kozłowski, W. 1981; Prasa tajna; Vosstanie v Litve i Belorussi 1863–1864 gg., Moskva 1965; – Informacja Marii Lipskiej z W.
Andrzej A. Zięba