Chmielewski Alfons (1849–1934), prawnik, działacz społeczny i oświatowy na Kaszubach, był synem Alfonsa i Wiktorii z Rybińskich, właścicieli Sudrag pod Rypinem. Uczeń gimnazjum chełmińskiego, odbywał studia prawnicze we Wrocławiu i Berlinie, po czym urzędował jako referendarz w Berlinie, 1876 w Toruniu, jako asesor w Berlinie; sędzią był w l. 1881–9 w Suszu, do 1894 w Człuchowie. Kilka lat społecznie działał w Czersku, do r. 1904 wspierał sędziwego wuja swego w zarządzie maj. Dębiniec p. Radzynem. Przeniósłszy się do Sopotu, rozwinął szeroką działalność społeczno-oświatową. Był prezesem Tow. Przyjaciół Kaszub w Gdańsku (zał. w r. 1912), członkiem zarządu spółdzielni Macierz Kaszubska, Księgarni nakładowej i sortymentowej, kierownikiem spółdzielni Dom Kaszubski, zlikwidowanej jednakże w r. 1912. Politycznie pracował w powiatowym komitecie wyborczym; popierał wszystkie organizacje polskie na Kaszubach. Przeniesienie się do Wejherowa 1913 r. było tylko zmianą podstawy działania, nie zaś kierunku i nasilenia. W r. 1920 przejął tamże od władz zaborczych agendy magistrackie i został pierwszym burmistrzem, później członkiem magistratu i stałym zastępcą burmistrza. Gorący patriota, doskonały znawca spraw społecznych i samorządowych, człowiek szlachetny i w obejściu miły, był cennym i poszukiwanym doradcą. Zmarł 14 I 1934 w zakładzie ss. wincentek w Wejherowie, tamże też pochowany.

Ks. Alfons Mańkowski