INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Andrzej Franciszek Kotowicz h. Korczak  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1968-1969 w XIV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Kotowicz Andrzej Franciszek h. Korczak (zm. 1682), poseł sejmowy, kasztelan wileński. Pochodził z rodziny średniej szlachty grodzieńskiej. Syn Grzegorza (Hrehorego), stryj Eustachego Kazimierza, bpa smoleńskiego. Towarzyszył królewiczowi Janowi Kazimierzowi w jego podróży po Europie, podjętej 27 I 1638 r. Został wspólnie z nim uwięziony na rozkaz kardynała Richelieu 10 V 1638 r. i umieszczony w zamku Salon w Prowansji, w którym przebywał do początku sierpnia 1638 r. Po powrocie do kraju podjął służbę na dworze, w r. 1648 podpisał wraz z pow. kowieńskim elekcję Jana Kazimierza. Otrzymał od niego przed r. 1652 starostwo grodowe grodzieńskie, w r. 1652 posłował z Grodzieńskiego na sejm. Dn. 3 VI 1657 r. mianowany został kuchmistrzem W. Ks. Lit., był także w l. 1657–65 horodniczym i derewniczym wileńskim. W marcu 1658 r. posłował na sejm, został pisarzem wielkim W. Ks. Lit.; zajmował się odtąd sprawami stosunków z Rosją.

Wiosną 1658 r. przebywał K. w Chludowie na Litwie, zabiegał u hetmana Pawła Sapiehy, w porozumieniu z Bogusławem Radziwiłłem, o zaopatrzenie Słucka i fortec pogranicznych w załogi i zapasy. W maju 1660 r. prowadził rokowania z przedstawicielami cara. W l. 1661 i 1662 był posłem grodzieńskim na sejmy zwyczajny i nadzwyczajny, obradujące w Warszawie. W r. 1662 został członkiem deputacji sejmowej nadzorującej prace komisji powołanej do prowadzenia rokowań z Moskwą. W maju i czerwcu 1665 r., jako jeden z przedstawicieli Rady Senatu, prowadził rokowania z diakiem carskim Bogdanowem. Dn. 31 V 1665 r. podpisał instrukcję na rokowania z Moskwą, opracowaną przez komisję sejmową. Współpracował z Bogusławem Radziwiłłem, z którym porozumiewał się stale za pośrednictwem Szczęsnego Morsztyna, agenta księcia na dworze królewskim. W r. 1666 obrany został wspólnie z Bogusławem Radziwiłłem, posłem grodzieńskim na sejm 1666 r. W r. n. marszałkował sejmowi warszawskiemu, pierwszemu od r. 1664 sejmowi, który nie został zerwany i zakończył się uchwaleniem konstytucji. Na sejmie tym został powołany przez króla w skład komisji, której zadaniem był podział sum pieniężnych otrzymanych mocą traktatu andruszowskiego od cara Aleksieja Michajłowicza dla «ukontentowania» szlachty polskiej, egzulantów z ziem zajętych przez Rosję. W czasie pierwszego sejmu 1668 r. atakowano K-a i żądano oddania go pod sąd za rzekome sfałszowanie konstytucji sejmowych 1667 r. i oddanie do druku konstytucji nieuchwalonych przez Izbę. K. należał do dworskiej partii francuskiej, popierał na Litwie politykę rojalistyczną Paców.

W r. 1669 był posłem grodzieńskim na sejm, podpisał elekcję Michała Korybuta. W l. 1670–9 był administratorem ekonomii kobryńskiej. Zajmował się w r. 1671 z polecenia króla odbudową zamku wileńskiego i regulacją koryta rzeki Wilenki. W styczniu 1672 r. otrzymał, dzięki poparciu Krzysztofa Paca, kasztelanię wileńską, o którą ubiegał się również kandydat Michała Kazimierza Radziwiłła Jan Karol Kopeć, kasztelan trocki. W r. 1676 został K. członkiem Trybunału Skarbowego i komisarzem do spraw zamku miasta Grodna. W r. 1676 ufundował wraz z żoną Barbarą Cecylią, nieznanego nazwiska, klasztor Karmelitów Bosych w Grodnie. Zmarł w r. 1682, pozostawił syna Jana Franciszka, któremu w r. 1676 przekazał za zezwoleniem króla starostwo grodowe grodzieńskie, i córkę Ludwikę Teresę, przełożoną wizytek w Warszawie.

 

Przyałgowski, Żywoty bpów wil., III 72; Boniecki; Niesiecki; Uruski; Wolff, Senatorowie W. Ks. Lit., s. 82, 233, 247, 287; – Jodkowski J., Grodno, Wil., 1923 s. 23; Olszewski H., Sejm rzeczypospolitej epoki oligarchii. 1652–1763, P. 1966 s. 195–6, 202; Tomkiewicz W., Więzień kardynała, niewola francuska Jana Kazimierza, W. 1957 s. 24, 29, 32–74; Wójcik Z., Między traktatem andruszowskim a wojną turecką. Stosunki polsko-rosyjskie 1667–1772, W. 1968; tenże, Traktat andruszowski 1667 roku i jego geneza, W. 1959; – Akty Vil. Archeogr. Kom., IV, XI; Historia panowania Jana Kazimierza, Wyd. E. Raczyński, P. 1895 III 97; Kochowski W., Annalium Poloniae Climacter III, Cracoviae 1698 (przekład pol.); Medeksza S. F., Księga pamiętnicza wydarzeń zaszłych na Litwie 1654–1668, Kr. 1875, Script. Rer. Pol., III; Vol. leg., IV s. 102 fol. 217, s. 414 fol. 880, V s. 207 fol. 418, s. 213 fol. 433, s. 311 fol. 635; – Materiał nadesłany przez Stanisława Oczkowskiego-Kotowicza w posiadaniu Red. PSB.

Tadeusz Wasilewski

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.