Parys Andrzej Hieronim h. Prawdzic (zm. 1652), starosta czerski, poseł na sejmy. Był najstarszym synem Adama Hieronima (zob.) i Katarzyny z Górskich, bratem Feliksa Zygmunta (zob.). Dość wcześnie rozpoczął P. działalność publiczną. W r. 1632 podpisał z ziemią czerską elekcję Władysława IV. W r. 1637 został starostą czerskim po ojcu. Odtąd szlachta czerska bardzo często powierzała mu różne funkcje. Na sejmiku czerskim w dn. 27 I 1638 został wybrany po raz pierwszy na posła na sejm. Posłował na sejm także w r. 1639 i 1640. Na sejmiku relacyjnym po tymże sejmie (18 VI 1640) P. wybrany został na szafarza poborów oraz na deputata do popisu pospolitego ruszenia i posła na sejmik generalny warszawski. Konstytucją sejmu 1641 r. nakazano mu wyznaczyć plac na terenie zamku czerskiego i dopilnować zbudowania kancelarii. Dn. 2 I 1643 wybrany został znowu na posła na sejm, a z sejmiku relacyjnego po tymże sejmie na posła do króla. Posłował następnie na sejm 1646 r. i 1647 r. Dn. 9 VI 1648 brał udział w przedkonwokacyjnym zjeździe warszawskim i podpisał wraz z obecnymi tam senatorami i przedstawicielami szlachty mazowieckiej uniwersał, wzywający do przyśpieszenia wyboru króla i wyznaczający regimentarzy. Posłował następnie na zjazd konwokacyjny, na którym został powołany do rady przy prymasie. Brał udział w zjeździe elekcyjnym i podpisał wraz z ziemią czerską wybór Jana Kazimierza. Był też posłem na sejm 1649/50 r. Uczestniczył 29 X 1649 w przedsejmowym generale mazowieckim, odgrywając decydującą rolę w redagowaniu uchwał województwa mazowieckiego. Jakkolwiek P. był często posłem, w obradach sejmowych nie wyróżniał się większą aktywnością. Diariusze sejmowe notują tylko jedno jego wystąpienie. Na zjeździe elekcyjnym domagał się jak najszybszego wyprowadzenia nowo zaciąganych wojsk na Ukrainę. Prawdopodobnie w dużej mierze występował z pobudek osobistych – chciał uwolnić dobra swego starostwa od wielkiego ciężaru, jakim były stacjonujące tam wojska.
Przez całe życie P. prawdopodobnie nie był całkowicie niezależny majątkowo. Proces o dobra po dziadzie Górskim, w którym jedną ze stron byli młodzi Parysowie, jeszcze w r. 1647 prowadził w ich imieniu ojciec. Formalnie P. zarządzał Łętowem, a do r. 1644, tj. do działu z młodszymi braćmi, także i Wierzbnem (Wierzbiną), Cierzpiętami, Janowcem i Zimną Wodą. Znaczne dochody przynosić musiały także dobra będące uposażeniem starostwa czerskiego (wsie: Dziecinów, Kosumce, Wysoczyn, Radwanków, Nieciecza, Tatary, Leśniki i Coniew). P. zmarł w r. 1652 przed 11 VIII. Rodziny nie założył. Przed śmiercią prawdopodobnie cedował, starostwo czerskie bratu Feliksowi Zygmuntowi,
Niesiecki; Uruski; Elektorowie; – Kubala J., Jerzy Ossoliński, Lw. 1924; – Michałowski J., Księga pamiętnicza, Kr. 1864; Radziwiłł, Memoriale; Vol. leg., IV 29, 161, 178, 233; – AGAD: Metryka Kor., t. 182 k. 160–161, t. 189 k. 55v.–56, t. 194 s. 8–10, t. 368 k. 3; B. PAN w Kr.: rkp. 2251 k. 318–321, 339, rkp. 8319 (Teka Pawińskiego, Lauda czerskie) nr 2 k. 119, 125, 131, 137v.–138, 157, 164, 169, 177, 183–183v.
Jan Dzięgielewski