Marciniec Andrzej (zm. ok. 1542), złotnik nadworny króla Zygmunta I, mieszczanin krakowski. Był synem złotnika krakowskiego Stanisława i Zofii z domu Ul, bratankiem Marcina (zob.). Ojciec M-a był starszym cechu w l.: 1491, 1498 i 1513. Od r. 1532 M. pozostawał na usługach króla jako «aurifex regis maioris». Pracował także dla królowej Bony. W r. 1536 podjął się wykonania za 70 fl. złotego łańcucha dla Mikołaja Oporowskiego, kasztelana przemyskiego, który złożył jako materiał 1 000 węgierskich dukatów. Być może identyfikować go można ze złotnikiem Andrzejem, który wykonał parę srebrnych kandelabrów wymienionych w testamencie bpa Piotra Tomickiego (zm. 1539). M. zmarł przed 27 II 1542. Prace M-a znane tylko ze wzmianek archiwalnych.
Bochnak A., Mecenat Zygmunta Starego w zakresie rzemiosła artystycznego, „Studia do Dziej. Wawelu” T. 2: 1959 s. 178, 259; Grabowski A., Starożytnicze wiadomości o Krakowie, Kr. 1852 s. 185, 291; Kieszkowski P., Przyczynek do kulturalnej działalności Piotra Tomickiego, Spraw. Kom. Hist. Sztuki, Kr. 1906 IV s. CCLXXXVI; Kopydłowski B., Marcin Marciniec, złotnik krakowski, „Biul. Hist. Sztuki” R. 16: 1954 z. 2 s. 239; Lepszy L., Andrzej Marstella, złotnik i rajca krakowski, Spraw. Kom. Hist. Sztuki, Kr. 1889 IV 52–3; tenże, Przemysł złotniczy w Polsce, Kr. 1933 s. 155; – Cracovia artificum, V z. 1–3 nr 519, 658, 676, 822, 857, 924, 1055, 1076, 1371, 1400, 1476.
Jan Samek