INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Andrzej Mierzyński      Andrzej Mierzyński, wizerunek na podstawie il. wg. lit. J. Sonntaga.

Andrzej Mierzyński  

 
 
ok. 1750 - 1811-02-17
Biogram został opublikowany w 1976 r. w XXI tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Mierzyński Andrzej (ok. 1750–1811), aktor, dyrektor teatru. Ur. w woj. płockim, miał brata Józefa, również aktora. Wg W. Bogusławskiego «przed wejściem swoim do teatru w dworskiej służbie dni swoje przepędzał». W r. 1778 był już w zespole teatru warszawskiego, gdzie należał do aktorów pobierających najniższe gaże. Za dyrekcji Michała Bizestiego (1779–81) grywał «drugich amantów». W okresie Zrzeszenia Aktorów Narodowych w l. 1781–3 M., w związku z nieobecnością w Warszawie Kazimierza Owsińskiego, występował w rolach pierwszych amantów, np. jako hrabia Almaviva w „Cyruliku sewilskim” P. Beaumarchais. W r. 1781 był już dosyć cenionym aktorem, gdyż został wyróżniony prezentem od króla – pierścieniem z brylantem wartości 60 dukatów. Nie miał jednak dobrych warunków na amanta i dlatego szybko przerzucił się na role charakterystyczne. Jak wspomina Bogusławski: «Mimika w rolach charakterystycznych naturalna i dobitna, w rolach kochanków mniej przyjemną wystawiała twarz jego: ta bowiem już w samej młodości tak pomarszczoną wydawała się na scenie, jak gdyby starości ręką cieniowaną była. Oczy bladoniebieskie i włosy w żółtawy blond wpadające, ujmowały mu świeżości; a powolne poruszenia ciała dowodziły duszy mało czułej na zapały miłosne. Głos nieco chrapliwy, niejakie czasem zacinanie się w słowach, szkodziły wymowie jego, lubo w ogólności była wyraźną, dobitną i wszelkie przepisy gramatyki zachowującą».

Po likwidacji Teatru Narodowego w r. 1784 M. opuścił Warszawę i do r. 1787 prowadził teatr w Lublinie, gdzie działał jednocześnie jako tłumacz sztuk i librett operowych. W tym okresie wyjeżdżał ze swoim zespołem na gościnne występy do Lwowa (1784, 1786, 1787) i Dubna (1786, 1787). W r. 1786 zademonstrował we Lwowie komedie i opery w wykonaniu dzieci. W r. 1787 antrepryza lubelska przestała egzystować i M. dołączył się w r. n. do wileńskiej grupy Bogusławskiego, w której był cenionym aktorem. Razem z Bogusławskim przyjechał w r. 1790 do Warszawy i występował w Teatrze Narodowym do r. 1793. Miał w tym okresie szereg dobrze wykonanych ról w repertuarze poważnym (Euryklesa w „Meropie” Voltaire’a, Bramina w „Lanassie” A. M. Lemierre’a, Marinellego w „Emilii Galotti” G. E. Lessinga) i komediowym (Regent w „Szkole obmowy” R.B. Sheridana). Od r. 1794 do 1797 występował we Lwowie. Grywał wówczas pierwsze role ojców, szlachetnych starych, charaktery stateczne, chłopów i intrygantów. Następnie pracował w teatrze wileńskim prowadzonym przez Dominika Morawskiego, a później w l. 1801–5 przez jego żonę. Był w tym okresie nie tylko aktorem, lecz również reżyserem zespołu. Okres ten nazywa Bogusławski «nieledwie najświetniejszą epoką wileńskiego teatru». M. pozostał w teatrze wileńskim jeszcze po przejęciu antrepryzy przez Macieja Każyńskiego, ale jego kariera już się wówczas kończyła, do czego niemało przyczynił się zapewne nałóg pijaństwa. Benefis M-ego odbył się 22 I 1810 w sztuce „Oswobodzenie hugonotów”, nie była to jednak impreza udana. W t. r. M. opuścił Wilno i 4 IX wystąpił gościnnie w Warszawie, po czym przeniósł się do Płocka, gdzie do r. 1811 prowadził własny niewielki zespół. Zmarł w Płocku 17 II 1811. Z małżeństwa z Teresą z Chilińskich miał córkę Julię, tancerkę (zob.).

 

Słownik Teatru Pol., (podob., bibliogr.); – Raszewski Z., W. Bogusławski, W. 1972 I–II; Riabinin J., Teatr i zabawy w Lublinie za Stanisława Augusta, L. 1932; – Teatr Narodowy 1765–1794, Pod red. J. Kotta, W. 1967.

                                                                                                                                                                                                         Karyna Wierzbicka-Michalska

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.