INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Andrzej Nosowicz     

Andrzej Nosowicz  

 
 
Biogram został opublikowany w 1978 r. w XXIII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.


 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Nosowicz Andrzej (1867–1940), inżynier, budowniczy linii kolejowych, minister kolei żelaznych RP, przemysłowiec. Ur. 18 XI w Stryju, był synem Jana i Magdaleny z Tokarnickich. Ukończył szkołę ludową i wyższą szkołę realną w Stryju (1885), a następnie Wydział Inżynierii Szkoły Politechnicznej we Lwowie (1893). Po odbyciu jednorocznej ochotniczej służby wojskowej otrzymał stopień podporucznika artylerii. Pracę zawodową rozpoczął N. ną kolejach galicyjskich, najpierw w Dyrekcji Kolei Państwowych we Lwowie, potem przeniesiony został do Kierownictwa Budowy Kolei w Tarnopolu, gdzie jako inżynier asystent, a następnie inżynier adiunkt zajmował się trasowaniem i budową nowej linii kolejowej Halicz–Tarnopol. W r. 1897 N., przeniesiony do ekspozytury tegoż kierownictwa budowy w Samborze, trasował linię kolejową z Sambora do Sianek. Od r. 1906 w Kierownictwie Budowy Kolei we Lwowie jako starszy komisarz budowy i radca kolejowy pracował przy wytyczaniu trasy i budowie nowej linii kolejowej Lwów–Podhajce. W lipcu 1910 został zastępcą naczelnika sekcji służby technicznej i konserwacji w Dyrekcji Kolei Północnej w Wiedniu z siedzibą w Krakowie, gdzie był równocześnie kierownikiem budowy nowego dworca towarowego. Od r. 1893 N. był członkiem Polskiego Tow. Politechnicznego we Lwowie i pełnił w nim przez pewien czas funkcję wiceprezesa. Po wybuchu pierwszej wojny światowej w r. 1914 przydzielono N-a do ekspozytury kierownictwa transportów polowych w Granicy (obecnie Maczki), Kielcach i Radomiu do nadzoru technicznego odbudowy zniszczonych linii kolejowych Granica–Dęblin, Kielce–Częstochowa, Skarżysko–Tomaszów i w Zagłębiu Dąbrowskim. W październiku 1915 został N. przeniesiony do Dyrekcji Kolei we Lwowie do odbudowy zniszczonych linii kolejowych na tym terenie, po czym w styczniu 1916 został tamże mianowany nadradcą i naczelnikiem wydziału budowy i konserwacji.

W Polsce niepodległej N. pozostał przez kilka lat w służbie Polskich Kolei Państwowych (PKP), pełniąc kolejno funkcje zastępcy dyrektora, a od kwietnia 1920 wiceprezesa do spraw technicznych Dyrekcji Kolei Państwowych (DKP) we Lwowie, od 1 IX 1923 prezesa DKP w Katowicach. W czasie jednej z kolejnych rekonstrukcji gabinetu Wincentego Witosa, po podaniu się do dymisji ministra Leona Karlińskiego, tekę ministra kolei żelaznych objął 14 IX 1923 N. (którego nazwisko w związku z tą funkcją pojawiło się w prasie już wcześniej, w chwili tworzenia nowego rządu w końcu maja t. r.). Dn. 4 XI obok ministra spraw wewnętrznych Władysława Kiernika i ministra poczt i telegrafów Jana Moszczyńskiego informował Radę Ministrów o sytuacji strajkowej w kraju. Na stanowisku ministra kolei N. pozostał do chwili dymisji całego gabinetu Witosa, tj. do 14 XII 1923. Następnie aż do emerytury w r. 1932 był naczelnym dyrektorem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Zjednoczone Kopalnie Górnośląskie «Progress» w Katowicach, zajmującej się sprzedażą komisową węgla kamiennego. W l. 1925–32 N. był członkiem Państwowej Rady Kolejowej działającej przy ministrze komunikacji jako organ doradczy i opiniodawczy w sprawach technicznych, ekonomicznych i organizacyjnych kolejnictwa polskiego. W latach międzywojennych był z ramienia Polskiego Tow. Politechnicznego członkiem rady głównej Naczelnej Organizacji Inżynierów RP (NOI) i wziął udział w II zjeździe delegatów NOI w Warszawie (1937). W ostatnich latach życia N. mieszkał we Lwowie, gdzie zmarł 17 VIII 1940 i został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim. N. był odznaczony austriackimi medalami pamiątkowymi i Złotym Krzyżem Zasługi z Koroną.

Z małżeństwa zawartego w r. 1894 z Emilią Pohorecką (zm. 1919) pozostawił czworo dzieci, córki: Helenę (1894–1975) i Janinę Marię (1897–1938), dr med., zamężną z Kazimierzem Olszewskim (zm. 1977), dr med., synów: Władysława (1899–1920), studenta Politechn. Lwow., uczestnika wojny 1920 r. i pośmiertnie kawalera Orderu Virtuti Militari (1921), i Mieczysława (zob.).

 

Olszewicz, Lista strat kultury pol.; – Dwudziestolecie komunikacji w Polsce Odrodzonej, Kr. 1939 s. 139 (fot.); Dziesięciolecie Polski Odrodzonej, (fot.); Pisarski M., Koleje polskie 1842–1972, W. 1974 s. 55; Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie 1877–1927. Księga pamiątkowa, Lw. 1927 s. 37, 93; Próchnik A., Pierwsze piętnastolecie Polski niepodległej, W. 1957; – „Dzien. Urzęd. Min. Kolei Żelaznych” 1920 nr 6 s. 11, 1923 s. 177, 179–80 (odezwa N-a do pracowników PKP), 186, 187, 210, 214, 221, 222, 223, 230, 231, 232, 1925 s. 6, 182; Sprawozdanie z kongresu międzynarodowego, poświęconego sprawom tramwajownictwa, kolejnictwa dojazdowego i ruchu autobusowego, odbytego w Warszawie, dn. 30 VI – 7 VII roku 1930, W. 1931 s. 27; Szematyzmy Król. Galicji, 1904–1914; – „Biul. NOI” 1937 nr 8–9 s. 2, 4; „Roczn. Kolejowy” (W.) 1930 s. 444; „Roczn. Pol. Przem. i Handlu” (W.) 1934 nr 1026; – Informacje synowej Barbary Nosowiczowej i Ewy Olszewskiej z Kr.

Jerzy Kubiatowski

 

 

Powyższy tekst różni się w pewnych szczegółach od biogramu opublikowanego pierwotnie w Polskim Słowniku Biograficznym. Jest to wersja zaktualizowana, uwzględniająca opublikowane w późniejszych tomach PSB poprawki i uzupełnienia.    

 

 
 

Powiązane zdjęcia

   
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 

Postaci powiązane

 

Mieczysław Nosowicz

1901-10-18 - 1969-02-25 inżynier mechanik
 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Władysław Szlengel

1914 - 1943-05-08
poeta
 

Urszula Modrzyńska

1928-02-23 - 2010-12-11
aktorka filmowa
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Eugeniusz Marian Solarski

1901-03-27 - 1959-07-21
aktor teatralny
 

Majer Szapira

24.02/3.03.1887 - 1933-10-27
rabin
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.