Pogorzelski (Pasikoń-Pogorzelski) Andrzej h. Wczele (zm. 1640), poseł sejmowy, kasztelan przemęcki. Syn Hieronima i Doroty z Rosnowskich, był w r. 1590 jeszcze nieletni. Podpisał 10 V 1606 uchwałę szlachty zgromadzonej na roki sądowe w Poznaniu, przeciwnej królowi, zaś w Środzie 8 VII t. r. podpisał uchwałę jechania na rokosz. Posłował na sejmy w l. 1621 i 1623, na sejm w r. 1628 oraz na sejm zwycz. w r. 1629. Kasztelan przemęcki w r. 1635, był z sejmu 1638 r. jednym z komisarzy do rozpatrzenia sporów na granicy Korony ze Śląskiem. Zrazu luteranin, ok. r. 1627 przeszedł na katolicyzm. Zanim doszło do tego, protestował przeciwko niemu proboszcz w Pogorzeli (gdzie kościół przywrócono katolikom ok. r. 1608), iż przy użyciu siły pochował w tej świątyni ciało swego krewnego Andrzeja Pogorzelskiego, luteranina. Był dziedzicem części miasteczka Pogorzeli oraz wsi Głuchowa, Gumienic, Małgowa, Wziąchowa, Szelewa (dziś Szelejewo), Krajewic, Leciejewa, Głoginina, części Bodzewa, Żołkowa i Święcina w pow. pyzdrskim. Zmarł w r. 1640.
Pierwszą żoną P-ego była w r. 1605 Zofia z Gaju Obornicka, wdowa 1.v. po Stanisławie Krzyżanowskim, zmarła po r. 1617, drugą w r. 1626 była Barbara Rozdrażewska (zm. po r. 1653), córka Kaspra, kaszt. śremskiego. Syn, urodzony zapewne z pierwszej żony, Hieronim, star. powidzki, zmarł w r. 1674. Córka z drugiego małżeństwa Anna była w r. 1644 żoną Mikołaja Strzeleckiego.
Niesiecki; Uruski; – Brandowski A., Świątobliwy kapłan Feliks Durewicz, P. 1880; – Akta sejmikowe woj. pozn., I, II; Vol. leg., III 938; – Arch. Państw. w P.: Kościan Grodz. 69 k. 33, Poznań Grodz. 28 k. 398, 34 k. 3, 257v., 38 k. 750, 786v., 39 k. 76, 44 k. 888, 156 k. 303v., 677 k. 324v., Wschowa Grodz. 61 k. 525, 100 k. 289, 142 k. 640v., 641.
Włodzimierz Dworzaczek