Bobrzyński Błażej Jan (1810–1870), lekarz, urodził się w Zatorze, do szkoły powszechnej i do gimnazjum uczęszczał w Krakowie, tutaj odbył także studja lekarskie. W r. 1837 uzyskał w Uniw. Jag. stopień doktora medycyny na podstawie pracy ogłoszonej drukiem pt. De asphyxia in genere (K. 1837). Przez lat cztery studjował medycynę zagranicą, a mianowicie w Niemczech, we Francji i we Włoszech. Wróciwszy do kraju i do Krakowa, pracował w klinice chorób wewnętrznych pod kierunkiem prof. Brodowicza, który mu w r. 1844 powierzył stanowisko adjunkta (asystenta) kliniki. W r. 1848 opuścił to stanowisko, albowiem otrzymał posadę prymarjusza oddziału chorób wewnętrznych w szpitalu św. Łazarza po drze K. Zawadzińskim. Na tem stanowisku pozostał do śmierci swej w dniu 10 XI 1870 r. Brał czynny udział w stowarzyszeniach dobroczynnych miasta. Był ojcem Michała, prof. Uniw. Jag., późniejszego namiestnika Galicji.

»Czas« z 11 XI 1870, nr 258; Wachholz L., Szpitale krakowskie, Kr. 1924, część II.

Leon Wachholz