INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Bolesław Adam Baranowski      Portret Bolesława Baranowskiego - w Księga jubileuszowa Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego 1868-1908, Lwów 1908, s. 61 - w zbiorach Biblioteki Śląskiej w Katowicach - źródło kopii cyfrowej: z SBC.org.pl

Bolesław Adam Baranowski  

 
 
Biogram został opublikowany w 1935 r. w I tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Baranowski Bolesław Adam (1844–1916), pedagog, urodził się 6 I w Waszkowcach na Bukowinie z matki Juljanny z Cybulskich i ojca Tomasza, mandatarjusza. Do szkół niższych uczęszczał w Kołomyi, Czerniowcach i w Stanisławowie, tam też wśród trudnych warunków materjalnych ukończył chlubnie gimnazjum w latach 1856–1863. Na Uniw. Lwowskim studjował filologję klasyczną, literaturę niemiecką, historję, filozofję, a nadewszystko język i literaturę polską pod kierunkiem Antoniego Małeckiego. W czasie studjów brał udział w życiu akadem. i był prezesem tow. »Bratniej pomocy«. W lutym 1867 został mianowany suplentem w gimn. Fr. Józefa we Lwowie i mógł przemawiać w szkole już w języku ojczystym. Rok 1867 jest datą utworzenia Rady Szkolnej Kraj. oraz założenia Tow. Pedagog., w którem B. stanął z zapałem do pracy organizacyjnej. Z końcem sierpnia 1871 został B. zamianowany nauczycielem w seminarjum naucz. w Stanisławowie. Wybił się dzięki rozległemu wykształceniu i znajomości wielu języków. We wrześniu 1877 objął obowiązki inspektora szkół ludowych powiatu lwowskiego, w kwietniu zaś 1878 szkół ludowych Lwowa. We Lwowie organizował szkoły i brał czynny udział w radzie »Macierzy Polskiej«. Dzięki wzorowej pracy otrzymał nominację 1 I 1885 na krajowego inspektora szkół w Galicji. Na tem stanowisku, odznaczony godnością honor. obywatela m. Sokala, a w r. 1908 tytułem radcy dworu, pozostał przez ćwierć wieku, odszedł bowiem w stan spoczynku 31 VIII 1909. Jako pedagog zajął w szkolnictwie galicyjskiem jedno z najwybitniejszych miejsc. Delegowany przez namiestnika, brał udział w obradach sejmowej Komisji szkolnej, a Wydział Krajowy powoływał go do ankiet, mających na celu reformy ustaw szkolnych. Od 1 IV 1882 do końca 1884 był redaktorem »Szkoły«, organu Tow. Ped., w 1893 obdarzony godnością członka honorowego tego towarzystwa. Z końcem roku 1867 ożenił się z Heleną Krasuską, wychowanką wdowy po Teofilu Wiśniowskim; po jej śmierci ożenił się powtórnie w r. 1898. Przeszedłszy na emeryturę, pracował w tow. »Związek rodzicielski«, opiekował się zakładem dla ciemnych, szkołami T. S. L. itd. Zmarł 5 X 1916 we Lwowie. Prace naukowe i literackie B-go odznaczają się doskonałym językiem i jasnością przedstawienia. Z książek szkolnych wydał kilka podręczników geografji na szkoły średnie. Liczne jego prace wymienia M. Frąckiewicz w »Spisie przedmiotów w 25-ciu rocznikach »Szkoły« (1868–1894)«. Inne prace znajdują się w rocznikach 1897, 1898, 1911. W Księdze jubil. Tow. Ped. 1908 umieścił artykuł pt. Czterdziestolecie Tow. Ped. Wydał osobno Seminarja naucz. w Galic., pogląd na ich powst. i rozwój w 1. 20-leciu ich istnienia, 1897. W czasop. »Rodzina i Szkoła« ogłosił m. i.: Kongresy i wystawy higjeniczno-szkolne i Szkolnictwo lud. w Galic. w rozwoju liczeb. od 1868–1907 (1910). Z prac literackich należy wymienić: Lutnia J. Kochanowskiego (1885), J. I. Kraszewski, jego życie i zasługi (1887), Pedagogika Mickiewiczowska (1890), Mickiewicz jako naucz. narodu swego (1895), Uczczenie pam. autora Anhellego (1909). Pracował też nad wydawnictwem dziełek ludowych. Pod pseud. Semena Smereki napisał powieść obyczajową, Wielkanoc w Michałowicach, oraz Sześć powiastek dla ludu i młodzieży, a pod pseud. Diak z Chlibniwki, po rusku, zajmujące opisy ziemi: Wędrówki Iwana Wojtowicza po świecie Bożym. B. pozostawił b. obfitą spuściznę literacką rękopiśm., złożoną w bibl. Baworowskich we Lwowie. Uwagi godne są Wspomnienia Pokucianina, spisane po r. 1914, od lat dziecięcych do r. 1870, jako barwny opis przeżyć B. i ówczesnych stosunków szkolnych.

 

Fotografia B. w księdze jubil. Tow. Ped. 1908, 61. Papiery B. i jego rękopisy; Knot A., Spuścizna rękopiśmienna po B. Baranowskim, »Minerwa Pol.« 1927; »Gazeta Lwowska« z 9 X 1916; »Szkoła« z 1916; »Kurjer Lw.«, nr 499 z 6 X 1916; »Gazeta Poranna«, nr 3160 z 6 X 1916; »Czas« 1916, nr 507.

Red.

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.