Sikorski Bronisław Karol (1880–1934), generał brygady WP, sędzia Najwyższego Sądu Wojskowego. Ur. 17 IX w Rohatynie w Galicji, był synem Feliksa, urzędnika podatkowego, i Emilii z Hertrichów.
Maturę S. złożył w r. 1900 w II Gimnazjum we Lwowie. W l. 1900–6 studiował prawo na Uniw. Lwow. i uzyskał tam w r. 1909 doktorat. W tym czasie (1901–2) odbył jednoroczną służbę wojskową w armii austro-węgierskiej. Następnie wstąpił do państwowej służby sądowniczej w Galicji. W r. 1909 po egzaminie sędziowskim odbył praktykę adwokacką. W r. 1913 złożył egzamin adwokacki. Otworzył kancelarię adwokacką w Chodorowie (pow. Bóbrka).
W dn. 5 VIII 1914 S. został powołany do służby wojskowej w armii austro-węgierskiej w stopniu podporucznika. Dn. 1 V 1915 awansował na porucznika. Dzięki swoim staraniom otrzymał przeniesienie do Legionów Polskich (Leg. Pol.), gdzie został sędzią w Sądzie Polowym II Brygady Leg. Pol. przy Komendzie Grupy Legionowej Kozienice, a następnie w Sądzie Polowym Polskiego Korpusu Posiłkowego (PKP) w Przemyślu. Po rozwiązaniu PKP pełnił służbę w Sądzie Wojskowym IV Generalnej Komendy we Lwowie.
Z dn. 1 I 1919 S. został przyjęty do WP w stopniu majora-audytora w Dep. Wojskowo-Prawnym Min. Spraw Wojskowych (MSWojsk.). W dn. 8 XI 1919 mianowano go szefem Sekcji I tegoż Departamentu. W czerwcu 1920 zatwierdzono go na tym stanowisku w stopniu pułkownika. W l. 1921–2 był zastępcą szefa Dep. IX Sprawiedliwości MSWojsk. W lipcu 1923 został mianowany sędzią w Najwyższym Sądzie Wojskowym. Dn. 19 III 1927 awansował do stopnia generała brygady. W dn. 10 X 1929 zmienił wyznanie rzymskokatolickie na ewangelicko-reformowane. Z dn. 31 XII 1930 przeszedł w stan spoczynku na własną prośbę. Zmarł 9 X 1934 w Warszawie i pochowany został na cmentarzu Powązkowskim. Odznaczony był m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta, Krzyżem Walecznych.
S. był żonaty z Barbarą Stanisławą Schwarz, z którą miał dwóch synów: Bronisława Romana (ur. 1908) i Karola Bartłomieja (ur. 1914).
Kryska-Karski–Żurakowski, Generałowie, Wyd. uzup. i popr., W. 1991 (fot.); Stawecki P., Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939, W. 1994; Rocznik oficerski, W. 1923, 1924, 1928; Spis oficerów służących czynnie w dn. 1.6.21 r., W. 1921; – Woszczyński B., Ministerstwo Spraw Wojskowych 1918–1921, W. 1972; – Dziennik Personalny MSWojsk., 1920 nr 22 poz. 587, nr 15 s. 435, 1923 nr 12 s. 146, nr 52 s. 491, 1927 nr 10 s. 91, 1930 nr 17 s. 363; „Dzien. Rozkazów Wojskowych” 1919 nr 12 poz. 427 s. 310, nr 97 poz. 4065 s. 2662; Sprawozdanie Dyrekcji c.k. Lwowskiego Gimnazjum im. Franciszka Józefa za r. szk. 1900, Lw. 1900; Za kratami więzień i drutami obozów, W. 1931 s. 177, 197, 200; – CAW: Akta personalne 13928.
Henryk Korczyk