Mikorski Feliks Antoni h. Ostoja (ok. 1725–1779), sędzia ziemski gostyński, marszałek Trybunału Kor. Był synem Jana, miecznika gostyńskiego, i Doroty Skarbkówny, bratem przyrodnim Franciszka Ksawerego (zob.) i Józefa Andrzeja (zob.). Pisał się «z Mikorzyna» i używał też polskiej formy imienia – Szczęsny. Posiadał Luszyn z folwarkami Stępów, Maliny, Poddębina i wsią Dębowiec w ziemi gostyńskiej oraz Woźniki Wielkie w Łęczyckiem. W r. 1752 był regentem grodzkim, wkrótce został pisarzem ziemskim gostyńskim. W r. 1758 pełnił z woj. rawskiego funkcję deputata na Trybunał Kor. w Piotrkowie. Z ziemi gostyńskiej posłował w r. 1764 na sejm elekcyjny i z woj. rawskim podpisał wybór Stanisława Poniatowskiego. Jako deputat rawski w r. 1768 został marszałkiem Trybunału w Piotrkowie i mimo małej liczby sędziów, z powodu zbojkotowania wyborów przez konfederatów barskich, poprowadził od 1 IX rozprawy. Wyprawy Wojciecha Kętrzyńskiego (w październiku) i Franciszka Sułkowskiego (w grudniu 1768) na rozpędzenie Trybunału skończyły się niepowodzeniem wskutek czujności Drewicza. Dokonał tego dopiero Jan Szczawiński, marszałek łęczycki 18 III 1769. Prezydent Trybunału ksiądz S. Mielecki odprzysiągł się wówczas od funkcji, a M. ratował się ucieczką. W nagrodę za wierną służbę otrzymał (1771) urząd sędziego ziemskiego gostyńskiego, a na sejmie rozbiorowym 1773–5 dostał prawem emfiteutycznym na lat 50 królewszczyzny: Osmolin, Muchów, Skórzewo, Brodne i Brzeg w ziemi gostyńskiej, nie wszedł jednak w ich posiadanie. Na własność Komisja Rozdawnicza Kor. przydzieliła mu wsie kolegium jezuickiego w Łęczycy: Orzeszków i Dąbrówkę Nadolną, włączone do klucza woźnickiego. A ponadto, za wydatki poniesione w czasie pełnienia funkcji marszałkowskiej i straty wyrządzone przez konfederatów, otrzymał 10 000 zł w gotówce. Wówczas też został powołany na członka Sądów Zadwornych (Asesorskich) obojga narodów. Z ramienia sejmu rozbiorowego zasiadał w kilkunastu komisjach do rozsądzania spornych spraw majątkowych. Ponieważ udział M-ego w Sądach Zadwornych kolidował często z jego funkcją sędziego ziemskiego, sejm 1776 r. przydzielił mu subdelegata do sądów ziemskich. W r. 1778 powołany został na komisarza w sądach Referendarii Kor. Zmarł M. w r. 1779, pochowany został w Gostyninie 20 V. Z pierwszego małżeństwa z Anną Kleniewską (wg Uruskiego) nie miał dzieci, z drugiej żony Anny Stępowskiej miał M. syna Dionizego (zob.) i córki: Brygidę, za Wojciechem Zarembą-Cieleckim, starostą muchnowskim, Balbinę (zm. ok. 1807), 1.v. (od 1789) za Florianem Drewnowskim (zob.), 2.v. za Ludwikiem Cieszkowskim, znanym jako Anonim Podolanin, autorem „Pamiętnika anegdotycznego z czasów Stanisława Augusta”, i trzecią córkę Izabelę (1767/8–1847), za Franciszkiem Ksawerym Dmochowskim (zob.).
Estreicher; Uruski; Wielądko, Heraldyka, IV; Żychliński, I; Chodyński S., Wikariusze katedry włocławskiej, Włocławek 1912 s. 183; – Korzon, Wewnętrzne dzieje; Szczygielski W., Konfederacja barska w Wielkopolsce 1768–1770, W. 1970; – [Cieszkowski L.], Pamiętnik anegdotyczny z czasów Stanisława Augusta, W. 1906 III 94–111; Cudnicki J., Kazanie na pogrzebie WJP Feliksa z Mikorzyna Ostoi Mikorskiego, sędziego ziemskiego gostyńskiego d. 20 maja 1779 miane, Łowicz 1780; Diariusz sejmu… 1776, W. 1776 s. 368; Dmochowski F. S., Wspomnienia od 1806 do 1830 roku, W. 1959; Elektorów poczet; Księgi Referendarii Koronnej z drugiej połowy XVIII wieku, W. 1955 I; Lustracja woj. rawskiego 1789, W. 1971; Vol. leg., VII 129, VIII 87, 140, 235, 261, 263, 285, 334, 355–6, 361, 381, 560; – „Thornische Wöchentliche Nachrichten” 1768 s. 302, 326; – B. Czart.: rkp. 672, 832, 941, 944, 946, 948; B. Jag.: rkp. 6670 k. 119.
Wacław Szczygielski