INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Feliks Stanisław Hilchen     

Feliks Stanisław Hilchen  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1960-1961 w IX tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Hilchen Feliks Stanisław (1886–1943), działacz gospodarczy, ekonomista. Ur. 20 IX w Sosnowcu, syn Teodora i Józefy z Wężyk-Rudzkich. Studia średnie odbywał w Warszawie w gimnazjum realnym i szkole handlowej. W czasie nauki należał do tajnej organizacji szkolnej, m. in. był członkiem centralnego warszawskiego komitetu strajku szkolnego w r. 1905. Studia wyższe odbywał na uniwersytetach: w Monachium i Fryburgu (Szwajcaria). Ukończył je z dyplomami: licencjata prawa i doktora nauk politycznych. Tytuł doktora otrzymał we Fryburgu w r. 1911 za pracę pt. Die Zersplitterung der Bauerwirtschaften im Königreich Polen (Poznań 1911). W l. 1911–2 redagował H. czasopismo „Ruch Chrześcijańsko-Społeczny” (prowadzone uprzednio przez ks. prof. K. Zimmermana). Od lipca 1915 do czerwca 1918 r. był sekretarzem Zarządu Miejskiego i członkiem komisji żywnościowej w Mińsku. Równocześnie w r. 1917–8 redagował wraz z Massoniusem „Dziennik Miński”, ziemiańskie pismo konserwatywne.

Po wojnie, w październiku 1918 r., rozpoczął pracę w aparacie państwowym. Kolejno był radcą i naczelnikiem wydziału w Min. Przemysłu i Handlu i wicedyrektorem departamentu w Min. Skarbu. Następnie od 1 IV 1921 do 8 II 1923 r. pracował w instytucji prywatnej, aby znów w lipcu 1923 r. wrócić do aparatu państwowego i objąć z ramienia rządu funkcję jednego z komisarzy w Delegacji Polskiej Rady Portu i Dróg Wodnych w Gdańsku. W styczniu 1930 r. został H. przewodniczącym tej delegacji, a od listopada łączył tę funkcję ze stanowiskiem dyrektora Departamentu Morskiego w Min. Przemysłu i Handlu. Od maja 1931 do 5 IV 1933 r. zajmował już tylko to ostatnie stanowisko. Po odejściu z administracji państwowej był dyrektorem Instytutu Wydawniczego «Biblioteka Polska» oraz profesorem w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie, gdzie wykładał politykę komunikacyjną. W r. szk. 1935/6 powierzono mu ponownie (w l. 1919–21 wykładał bowiem już politykę handlową) wykłady w Szkole Głównej Handlowej (SGH) w Warszawie, w której aż do wojny prowadził zajęcia na temat techniki i organizacji transportu morskiego. Jako profesor nadzwycz. wykładał ten sam przedmiot przez kilka lat na Uniw. Pozn.

H. był autorem szeregu książek i drobniejszych prac naukowych i publicystycznych, m. in. napisał Port gdański a Gdynia (Gdańsk 1924), Wpływ organizacji handlu zagranicznego na bilans płatniczy (W. 1929). (Wykaz ważniejszych publikacji zob. u Łozy i w Pamiętniku XXX-lecia SGH). Poza pracą doktorską, dotyczyły one w zasadzie polityki gospodarczej Polski (w szczególności stosunków gospodarczych z zagranicą) i szeroko pojętej gospodarki morskiej (ekonomiki i organizacji transportu morskiego oraz działalności portów).

W pracach swych H. bronił tezy o konieczności doprowadzenia do kompromisu między interesami portów w Gdyni i Gdańsku (szczególnie charakterystyczny jest tu drukowany w 50 egzemplarzach, na prawach rękopisu, opracowany wraz z W. Moderowem memoriał pt. Polska polityka portowa w Gdańsku i zadania polskiej Delegacji Rady Portu, 1928), o celowości włączenia Gdańska do polskiego systemu gospodarczego. We wszystkich publikacjach wysuwał na plan pierwszy dążność do ugruntowania w społeczeństwie przekonania o konieczności rozwinięcia gospodarki morskiej oraz obrony praw Polski w Gdańsku. Z zainteresowaniami gospodarką morską związana była również praca H-a w Instytucie Bałtyckim. Był tam jednym z członków Zarządu i Komisji Morskiej.

H. był ożeniony z Zofią Kotwicką. Odznaczony został Orderem Polonia Restituta III stopnia oraz Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą orderu belgijskiego Leopolda II. Zmarł w Warszawie 18 III 1943 r.

 

Bibliografia „Ekonomisty” za lata: 1901–25, W. 1925; toż za lata: 1926–35, W. 1935; Łukawski Z., Bibliografia prasy polskiej w Rosji w l. 1917–20, „Prasa Współczesna i Dawna” 1958 nr 3 s. 129; Zieliński S., Bibliografia czasopism polskich za granicą 1830–1934, W. 1935; Łoza, Czy wiesz, kto to jest?; Olszewicz, Lista strat kultury pol.; – Ostrowski L., Polityka finansowa Polski przedwrześniowej, W. 1958; Pamiętnik trzydziestolecia Szkoły Głównej Handlowej, 1906–36, W. 1938; Port Gdański, Gd. 1926; – „Ekonomista” (W.) 1920, 1924, 1933, 1935; – Arch. SGPiS w W.: akta personalne H-a (fot.); Arch. Akt Nowych w W.: Zespół Prezydium Rady Ministrów, p. 713, wnioski kwalifikacyjne Min. Przemysłu i Handlu, Sprawozdania dyrekcji Instytutu Bałtyckiego.

Red.

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.