Małowieyski (Małowieski) Florian h. Gozdawa (2. poł. XVIII w.), sędzia ziemski wyszogrodzki, poseł na sejmy. Pochodził z rodziny osiadłej w ziemi wyszogrodzkiej. Był kolejno: wiceregentem grodzkim wyszogrodzkim (1764), następnie regentem grodzkim i ziemskim (przed r. 1773), podsędkiem ziemskim wyszogrodzkim (od r. 1776), sędzią ziemskim wyszogrodzkim (od r. 1782). Jako poseł wyszogrodzki na sejm 1773 r. dopiero 21 IV t. r., wraz z grupą posłów krakowskich i łęczyckich, zgłosił akces do konfederacji. Na sesji sejmowej 14 V 1773 w pamiętnym głosowaniu poparł stanowisko króla i opozycji, opowiadając się za rozstrzygnięciem przez kolejne zabieranie głosu (per turnum), czy projekt A. Ponińskiego (wyposażający delegację w nieograniczone pełnomocnictwa zarówno w sprawie traktatów, jak i reform wewnętrznych), ma być przyjęty. Nie został wyznaczony do delegacji, a i w czasie obrad sejmowych nie wyróżniał się aktywnością. W jedynym swoim wówczas obszerniejszym wystąpieniu (drukowanym) na sesji 22 I 1774 – domagał się w imieniu szlachty wyszogrodzkiej zniesienia uciążliwych i w brutalny sposób egzekwowanych dostaw dla wojska rosyjskiego (furaże). M. należał do tych nielicznych, którzy nie figurują na liście nagrodzonych przez sejm rozbiorowy; w komisjach sądowych wyznaczonych przez delegację zasiadał tylko dwukrotnie. Dn. 11 IV 1775 – wszedł w skład komisji likwidującej długi Rzeczypospolitej.

M. posłował z ziemi wyszogrodzkiej na sejm 1780 r., na którym nie wykazał się aktywnością. W wyborach poselskich na sejm 1788 r. M. przeszedł z rozdwojonego sejmiku wyszogrodzkiego; został wybrany wraz ze Stanisławem Mokronowskim przez partię, której przewodził stolnik wyszogrodzki Józef Łempicki. Na sesjii sejmowej 7 X t. r. M. był wyznaczony do «egzaminowania» Komisji Skarbu Kor. W czasie obrad głos zabierał rzadko. Dn. 1 XII 1788 postulował wprowadzenie kwartalnej płacy dla wojska, jako najbardziej dogodnej dla szlachty. Dn. 16 XII t. r. wygłosił pochwałę zasług Stanisława Augusta oraz Jacka i Stanisława Małachowskich, nie zgadzając się jednocześnie, aby kanclerze wchodzący w skład Deputacji Interesów Zagranicznych składali przysięgę (skoro już poprzednio przysięgali jako ministrowie). Na sesji 3 II 1789 kilkakrotnie zabierał głos, analizując wniesiony pod obrady projekt opłat od stempla. Postulował m. in. zwolnienie urzędników grodzkich od opłat, jako tych, którzy nie mają «dochodu z urzędu». Ich sytuację porównywał z sytuacją oficjalistów skarbowych, otrzymujących za swą pracę regularną pensję. Dn. 28 V 1789 M. został wyznaczony do deputacji sejmowej «egzaminującej o bunty oskarżonych». Był odznaczony Orderem św. Stanisława. W r. 1792 przystąpił M. do konfederacji targowickiej i został jednym z jej konsyliarzy w ziemi wyszogrodzkiej. Dn. 30 IV 1794 został mianowany komisarzem w Deputacji Komisyjnej Porządkowej Wyszogrodzkiej. Brak bliższych danych o życiu M-ego po r. 1794. Był żonaty z Agnieszką Skarbek. Jedno ze źródeł potwierdza istnienie jego syna (nie podając imienia), inne wymienia Małowieyskiego, regenta wyszogrodzkiego w r. 1794; być może również syna Floriana. Uruski wymienia córkę M-ego Antoninę, żonę Michała Lasockiego, wojskiego mniejszego sochaczewskiego, i syna Franciszka, sędziego pokoju płockiego.

Estreicher; Uruski; Żychliński XXV 107; – Michalski J., Sejmiki poselskie 1788 r., „Przegl. Hist.” T. 51: 1960 s. 351; – Akty powstania Kościuszki, I; Ciąg dalszy kalendarzyka narodowego i obcego na rok pański 1792, Wyd. P. Zawadzki, W. 1792 s. 61, 493; Diariusz sejmu… 1780, W. 1780 (lista posłów); Diariusz sejmu… 1788, W. [b. r.] I cz. 1 s. 15, cz. 2 s. 261, 262, 466, 467, II cz. 1 s. 384, 396, 399; Księgi referendarii koronnej z drugiej połowy XVIII wieku, Wyd. A. Keckowa i W. Pałucki, W. 1955 I; Vol. leg., Wyd. 2., VIII 104, 235, 236, 329, 336, IX 76; – B. Czart.: rkp. 825 s. 154, 155, 373, 920; B. KUL: rkp. nr 70 (1) k. 9v., nr 71 (1) k. 346, nr 72 (1) k. 197, 280, 407, nr 72 (2) k. 523, 615; B. Kórn.: rkp. 1172 («series» konsyliarzy konfederacji tragowickiej) k. 27.

Ryszard Chojecki