Bessat Franciszek (1734–1808), jezuita, Francuz, do zakonu wstąpił w r. 1753 w Nancy, 3 lata uczył historji i geografji w Pont-à-Mousson. Zniesienie zakonu we Francji przerwało mu studja teologiczne; wyemigrował więc do Polski, gdzie ukończył teologję. Od r. 1766–1772 uczył w Sandomierzu języka francuskiego, poczem powołano go do Warszawy na wychowawcę i profesora prawa natury i historji pow. w Kolegjum Szlacheckiem. Po kasacie pracował dalej w tem kolegjum aż do jego zamknięcia i pisał mowy do króla Stanisława Augusta, wygłaszane przez wychowanków. Cztery z nich ogłosił drukiem pt.: Recueil de quelques discours. Światłe, pełne zdrowych i głębokich myśli o wychowaniu, życiu i sprawach państwowych, stanowią wartościowe pozycje w literaturze pedagogicznej XVIII w.; trzecia z nich Sur les études jest pięknym wyrazem idei wychowania narodowego. – Późniejsze losy B-a nie są znane; umarł w r. 1808.

Archiwum Centralne T. J. Pol. 41, Catalogus triennalis; 49, Catalogi Breves Prov. Pol. Min. Lit. 60, Catalogi breves Prov. Masoviae; Bednarski St., Upadek i odrodzenie szkół jezuickich w Polsce, Kr. 1933.

Stanisław Bednarski T. J.