Macewicz Gustaw (1879–1933), generał brygady, pilot. Ur. 5 IX w majątku Prussy w pow. czerkawskim ziemi kijowskiej. Był synem Gustawa i Kazimiery z Cywińskich. Po ukończeniu realnej szkoły w Warszawie, a następnie Oficerskiej Szkoły Kawalerii w Elizawetgradzie (obecnie Kirowograd) uzyskał stopień podporucznika. W l. 1900–11 służył w 9 p. kirasjerów w Białej Cerkwi. W r. 1908 awansował na podrotmistrza. W czerwcu 1912 ukończył Szkołę Pilotów w Sewastopolu i został przeniesiony do lotnictwa. Dowodził 7 eskadrą w twierdzy Osowiec, a następnie 9 dywizjonem lotniczym. Od września 1916 był inspektorem wojsk lotniczych w sztabie Frontu Zachodniego. W t. r. awansował na rotmistrza, a w r. n. – na podpułkownika. W r. 1917 wstąpił do I Korpusu Polskiego. W maju 1918 został zdemobilizowany. Jesienią 1918 powrócił do Polski, gdzie został przyjęty w stopniu pułkownika do W. P. W styczniu 1919 był mianowany inspektorem Wojsk Lotniczych formacji wielkopolskich. W czerwcu 1919 awansował do stopnia generała brygady. We wrześniu 1919, po złączeniu Wielkopolski z pozostałymi dzielnicami, objął stanowisko inspektora Wojsk Lotniczych W. P. W marcu 1920, po reorganizacji Min. Spraw Wojskowych przeszedł na stanowisko szefa Departamentu Żeglugi Powietrznej Min. Spraw Wojskowych. Przez niecały miesiąc (wrzesień, październik 1921) pełnił funkcję zastępcy dowódcy Okręgu Korpusu Lublin. Dn. 21 X 1921 z powrotem powołany na szefa Departamentu Żeglugi Powietrznej, zwolniony został z tego stanowiska w styczniu 1923. Przeniesiony został w stan spoczynku z dn. 30 IX 1925.
M. był inicjatorem budowy pomnika ku czci poległych lotników w Warszawie oraz stworzenia funduszu zapomogowego dla inwalidów lotnictwa i sierot po poległych. Zmarł 31 I 1933. Był żonaty z Katarzyną z Jampolskich, 1.v. Baranowską. M. był odznaczony Orderem Polonia Restituta 3 kl., orderem francuskiej Legii Honorowej 4 kl. oraz orderami rosyjskimi.
Enc. Wojsk., V; Mała encyklopedia lotnicza, W. 1938 s. 262, 263; W. Enc. Powsz., (PWN); Rocznik oficerski, W. 1923, 1924, 1928; – Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, W. 1933 s. 385; – „Kur. Warsz.” 1933 nr 83; – Centr. Arch. Wojsk.: Akta personalne M-a t. 10 482.
Mieczysław Cieplewicz