Chojnacki Henryk (1817–1894), kompozytor utworów tanecznych, przeważnie polek, mazurów i oberków. Pochodził z Rawskiego. Był znaną dwom pokoleniom warszawiaków typową postacią starej Warszawy. Przez długi szereg lat grywał do tańca lub przewodził orkiestrom przez siebie organizowanym, m. i. w kawiarni Łaniewskiej przy ul. Nowo-Senatorskiej. W grze jego przebijał ówczesny rodzajowy temperament taneczny. Napisał przeszło 200 utworów do tańca, cieszących się w swoim czasie znacznym powodzeniem. Między innymi pisał następujące polki: Flaterer, Le triomphe de Suez, Rozmowa ptaszków, Polka ofiarowana prezydentowi m. Warszawy Andraultowi (1856), Ukrainka, Tchumka (czumka), Sielanka, The lanciers polka, Condor galop-polka, Tremblante à trois pas, Aurora, Emilia, Deotyma (w albumie muzycznym, wydanym u S. H. Merzbacha 1853), Tańcowała ryba z rakiem itd. z odpowiednim rysunkiem (u Müllera); mazury: Adam Krasiński, Chwile szczęścia, Kirchholm, Głos radości – bardzo popularny, Panie Kochanku, Wieniec polny (grywany w r. 1872 przez orkiestrę Sonnenfelda w »Dolinie Szwajcarskiej«), Ziemowit op. 100, Puchar wina i piękna dziewczyna (ofiar. Janowi Straussowi z Wiednia), Dalej, hura do mazura!, Polanin, Souvenir de Berlin, Oberek z nad Wisły (w albumie tańców, drukowanych u Mękarskiego, nakładem księgarni Ungra i Banarskiego). Wiele z tych tańców dedykował znanym ówczesnym osobistościom. Był tak ceniony, że w r. 1859 »Ruch Muzyczny« umieścił jego tańce na liście premii dla prenumeratorów. Utwory jego przeważnie były drukowane u Klukowskiego, Müllera, Sennewalda, Otta, Tytza i Hirszla. Zmarł w Warszawie 29 VI 1894; pochowany na Powązkach.

»Kurier Warsz.« 1894 12 VII; »Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne« 1894, nr 563 (28) z 14 VII; »Ruch Muzyczny« 1859, nr 52; Gebethner i Wolff, Katalog utworów muzycznych, W. 1906.

Feliks Starczewski