INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Hieronim Kuczalski     

Hieronim Kuczalski  

 
 
1818 - 1885-12-08
Biogram został opublikowany w 1970 r. w XV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Kuczalski Hieronim, krypt. H. K. (1818–1885), literat, autor utworów dla dzieci. Pochodził z rodziny ziemiańskiej, ur. we wsi Worobiówka w gub. kijowskiej, kształcił się w szkołach kijowskich, następnie na wydziale medycznym uniwersytetu w Kijowie. W r. 1848 przerwał studia, wznawiając je dopiero po dwóch latach na wydziale przyrodniczym w Paryżu. Po studiach osiadł w gub. wołyńskiej, gdzie pełnił obowiązki sędziego pokoju, równocześnie zajmując się gospodarstwem wiejskim. Brał udział w powstaniu styczniowym, za co skonfiskowano mu majątek i skazano na paroletnie zamieszkanie w mieście Ołoniec koło Pietrozawodska. W r. 1869 przyjechał do Warszawy, gdzie począwszy od połowy lat siedemdziesiątych zajmował się działalnością literacką, pracą tłumaczeniową i recenzyjną. Najbardziej jednak – zgodnie zresztą z kierunkiem wykształcenia – upodobał sobie funkcję popularyzatora w zakresie nauk przyrodniczych, którą spełniał z powodzeniem. Przystąpił do współpracy z „Przyjacielem Dzieci”. Szczególnie popularne wśród czytelników „Przyjaciela” były jego Pogadanki z ojcem, w których – kryjąc się pod kryptonimem H. K. – omawiał ciekawostki z zoologii, geografii, botaniki, fizyki, kultury, etnografii, charakteryzował uczonych przyrodników, próbował rozwiązywać różne zagadki ze świata przyrody. Sięgał tu często do dzieł Kamila Flammariona, znakomitego astronoma francuskiego, wówczas bardzo popularnego w Polsce. Analogiczne tematy poruszał w innych cyklach (Gawędy naukowe, Podróże, opisy miejscowości, ludów i ich zwyczaje, Wiadomości z nauk przyrodniczych) w „Przyjacielu Dzieci” oraz w „Tygodniku Mód i Powieści”. Prowadził tu Kronikę naukową w latach siedemdziesiątych. W latach osiemdziesiątych podjął jeszcze inne prace literackie: na łamach „Tygodnika Mód i Powieści” pisał sprawozdania teatralne, głównie z przedstawień sztuk francuskich, tłumaczył utwory pisarzy francuskich, próbował nawet tworzyć własne sztuki dramatyczne. Nie opublikował jednak żadnej książki. Jako tłumacz brał udział w redagowaniu dodatku miesięcznego „Przeglądu Tygodniowego” (przekłady utworów Flammariona). Recenzje teatralne i pogadanki przyrodnicze pisał do ostatnich dni swego życia. Zmarł w Warszawie 8 XII 1885 r.

 

Enc. Wych., III 142–3 (P. Chmielowski, Czasopisma polskie dla młodego wieku); – „Kur. Warsz.” 1885 nr 340, 342 b; „Nowa Ref.” 1885 nr 285; „Tyg. Mód i Powieści” 1885 nr 51 (J. K. Gregorowicz).

Józef Zbigniew Białek

 
 

Powiązane zdjęcia

   
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.