Suchecki Hubert Benon (1913–1984), kaszubski działacz społeczny, kolekcjoner, autor sztuk scenicznych.
Ur. 3 XI w Wejherowie, był synem Jana (1884–1945), kupca, w okresie międzywojennym aktywnego działacza mniejszości niemieckiej tamże, oraz Agnieszki Kaczykowskiej (1882–1955). Miał starszą siostrę Klarę (1910–1957), nauczycielkę muzyki w Wejherowie.
W domu rodzinnym żył S. w świecie kultur polskiej, kaszubskiej i niemieckiej. Jednak, mimo znacznej presji ojca, przyjął tożsamość polską. Uczęszczał w l. trzydziestych do gimnazjum w Wejherowie, gdzie prawdopodobnie poznał Leona Roppla; był jednym z założycieli Regionalnego Koła Kaszubskiego im. Antoniego Abrahama, należał też do Tow. Czytelni Ludowych (TCL). Po ukończeniu w r. 1935 gimnazjum rozpoczął studia z filologii germańskiej na Wydz. Filozoficznym UJ. Był w tym okresie współzałożycielem, bądź doprowadził do reaktywacji koła TCL w pow. wejherowskim, m.in. w Luzinie i Redzie. Ogłosił na ten temat artykuł Konieczność rozwoju i warunki czytelni TCL w powiecie morskim („Gaz. Kaszubska” 1936 nr 227, 228). Działał w Akademickim Związku Morskim i na tym forum, wraz z Ropplem, propagował literaturę kaszubską.
Na początku okupacji niemieckiej razem z Ropplem pracował S. w firmie budowlanej «Wayss und Freitag» w Gdańsku. Włączył się do prowadzonej w Wejherowie pomocy charytatywnej dla poszkodowanych Polaków, prowadził konspiracyjną bibliotekę oraz uczestniczył w tajnym nauczaniu historii i języka polskiego. Wpisany przez władze okupacyjne na niemiecką listę narodowościową (Deutsche Volksliste) został w r. 1942 wcielony do Wehrmachtu. Służył w naziemnej obsłudze lotnictwa na Litwie i w Estonii. Jako żołnierz niemiecki kilkakrotnie przyjeżdżał do Krakowa, gdzie m.in. rozmawiał z metropolitą Adamem Sapiehą i odwiedzał polskich działaczy z Wejherowa, Tadeusza Staniewskiego i Zygmunta Milczewskiego, zapoznając ich z sytuacją panującą na ziemiach wcielonych do III Rzeszy. Na początku r. 1945 dostał się do niewoli sowieckiej.
W lipcu 1946 wrócił S. do Wejherowa. Pracował w Gdyni w aptece «Pod Gryfem». W Wejherowie był współzałożycielem Koła Miłośników Regionu Kaszubskiego oraz kierownikiem biblioteki. Pisał regionalne sztuki sceniczne, poświęcone ludowej kulturze kaszubskiej (utrzymane były niekiedy w poetyce socrealizmu); w dialekcie kaszubskim: Rëbackie wesele, Wrëje, Ukrëty kapr i Jedzemë na łów, a w polskim języku literackim 4 pory roku i Zaloty kaszubskie (wszystkie niepublikowane). Od r. 1951 prowadził w Wejherowie teatr szkolny, przekształcony wkrótce w Amatorski Zespół Artystyczny Regionu Kaszubskiego; wystawiał w nim m.in. własne utwory. Od t.r. uczył języka polskiego i niemieckiego w Zespole Szkół Zawodowych w Wejherowie oraz Studium Pomaturalnym w Lęborku. W r. 1952 ukończył studia germanistyczne na Wydz. Humanistycznym UJ i zdał egzamin na nauczyciela w szkołach średnich. W r. 1955 był jednym z założycieli Kaszubskiego Zespołu Pieśni i Tańca w Wejherowie, a w r.n. Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. Publikował artykuły o kulturze kaszubskiej i jej twórcach, m.in. Co kaszubskie to polskie („Dzien. Bałtycki” 1957 nr z 26–27 V) oraz Ze wspomnień o Franciszku Sędzickim („Biul. Zrzeszenia Kaszubsko-Pomor.” 1967 nr 3). Zorganizował kilkadziesiąt wystaw o tematyce kaszubskiej, zakładał regionalne zespoły artystyczne i kółka zainteresowań. Zebrał bogatą kolekcję kaszubskich zabytków etnograficznych (obecnie w zbiorach Muz. Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie). Był m.in. członkiem założycielem Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego oraz członkiem Polskiego Tow. Ludoznawczego i Związku Teatrów Amatorskich, a także radnym i przewodniczącym komisji kultury Miejskiej Rady Narodowej w Wejherowie. Zmarł 29 II 1984 w Wejherowie, został pochowany na cmentarzu Śmiechowskim. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1975), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem «Zasłużonym Ziemi Gdańskiej».
S. nie założył rodziny.
Bolduan T., Nowy bedeker kaszubski, Gd. 2002; Obracht-Prondzyński C., Bibliografia do studiowania spraw kaszubsko-pomorskich, Gd. 2004 s. 266; Osowicka R., Bedeker wejherowski, Wejherowo 2006 s. 400–1; Ostrowska R., Trojanowska I., Bedeker kaszubski, Gd. 1962 s. 308; Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Gd. 1997 III; – Bolduan T., Burmistrz, Gd. 1995 s. 80; tenże, Nie dali się złamać, Gd. 1996 s. 82; Derc K., Amatorski ruch teatralny w Wejherowie, „Biul. Zrzeszenia Kaszubsko-Pomor.” 1969 nr 3–4 s. 26; Drzeżdżon J., Piękno Smętka, Gd. 1973; Gamaja czyli Alma Mater Wejheroviensis. Wydawnictwo okolicznościowe z okazji spotkania absolwentów w 132. rocznicę założenia gimnazjum i liceum im. J. Sobieskiego w Wejherowie, Wejherowo 1989; Gimnazjum i liceum w Wejherowie, Wejherowo 2007 s. 124; Historia Redy, Red. J. Treder, Wejherowo 2006; Historia Wejherowa, Red. J. Borzyszkowski, Wejherowo 1998; Mamuszka F., Wejherowo i ziemia wejherowska, Gd. 1969 s. 42, 70; Neureiter F., Historia literatury kaszubskiej, Gd. 1982 s. 245–6; Obracht-Prondzyński C., Kaszubi. Między dyskryminacją a regionalną podmiotowością, Gd. 2002; tenże, Zjednoczeni w idei. Pięćdziesiąt lat działalności Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (1956–2006), Gd. 2006 s. 475; Schodzińska J., Fr. Sędzicki (1882–1957), Gd.–Wejherowo 2003; Szews J., Bieszak B., Kształcenie nauczycieli i 350 lat szkolnictwa w Wejherowie, Wejherowo 1994 s. 23, 25; Ulewicz T., Hubert Suchecki (1913–1984) czyli dziejowa polskość Ziemi Kaszubskiej, w: Konterfekty, sylwetki, cienie, Kr. 1997 s. 319–24; – Pamiętnik pierwszego zjazdu koleżeńskiego b. uczniów gimnazjum i liceum im. Jana Sobieskiego w Wejherowie. Cz. II Jednodniówka, Wejherowo 1948 s. 4, 10, 30; – „Dzien. Bałtycki” 1964 nr 108; „Gaz. Kaszubska” 1936 nr 192; „Pomerania” 1984 nr 5; – Muz. Piśm. i Muzyki Kaszubsko-Pomor. w Wejherowie: Spuścizna S-ego; – Informacje Józefy Sędzickiej z Gd.
Bogusław Breza