Borlach Jan Gottfryd, Sas, otrzymał wykształcenie górnicze we Freibergu i zwiedził kilka kopalń zagranicznych na koszt króla Augusta II. Podczas rządów w Wieliczce Wilhelma Miera i Piotra Steinhäusera był w l. 1718–24 geometrą w salinie wielickiej z płacą 3800 fl. rocznie. W r. 1719 opracował na podstawie pomiarów Germana nową kartę kopalni, którą należy uważać jako dalszy ciąg karty Germana. Król August III reskryptem z 1743 przeznaczył B-a i kasztelana kaliskiego Rafała Gruszczyńskiego do zbadania i restauracji żupy wielickiej. B. po przeprowadzonej rewizji złożył wspólnie z Gruszczyńskim szczegółowe sprawozdanie o stanie kopalni i wypracował generalną ordynację, obejmującą obowiązki urzędników, sztygarów, górników, czas pracy w kopalni, punktualne wydawanie województwom, klasztorom i kościołom przydzielonych soli, wypłatę należytości przez salinę i interwencję naczelników salin przy wyborach do magistratu. Po skończonej komisji w 1743 objął B. żupę wielicką jako królewski administrator, piastował tę godność do 1750, wprowadził systematyczną odbudowę soli, robotę akordową, zorganizował działy administracji i usunął nadużycia. Zamiarowi króla Augusta III wydania mapy B-a przeszkodziła wojna siedmioletnia. Pozostała tylko karta tytułowa z 1760 ze sztychem ozdobnym Müllera, wydana staraniem radcy górniczego Schobera. Plany B-a, uzupełnione planami, sporządzonemi przez geometrów Sasów, Jana Fryderyka Müllendorfa, Jana Gotfryda Gebharda, Jana Gotfryda Schobera, Polaka Jana Stolarskiego od r. 1742 do 1762 włącznie, Antoniego Friedhubera rodem z Austrji, geometry żupy wielickiej w l. 1764–86, zostały za króla Stanisława Augusta wyryte w miedzi w Augsburgu w 1766 przez J. E. Nilsona w czterech tablicach, przedstawiających szkic miasta Wieliczki i trzy piętra kopalni, z napisem »Salis Fodinarum Cracoviensium Tria tabulata subterranea jubente Stanislao Augusto Rege delineata 1766« i nazwiskami geometrów, którzy w różnych czasach kopalnię mierzyli.

Łabęcki H., Górnictwo w Polsce, W. 1841, I 172; Zejszner, Krótki opis Wieliczki, s. 25; Piestrak, Kilka słów o Wieliczce, s. 17; tenże, Przewodnik po Wieliczce, 1912, s. 25–6; tenże, Plany kopalni wielickiej G. Borlacha, »Czasop. Techn.«, Lw. 1905; Hrdina, Gesch. d. Stadt Wieliczka, Wien 1842, 71–4; Enc. Org.; Rastawiecki, Mappografja, W. 1846, Plany kopalniane wielickie, s. 145–152; Łabęcki H., Rozmaitości. Spisy chronologiczne dawnych żupników w Polsce, s. 823.

Franciszek Aywas