INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Jan Grzegorz Rzymowski  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1992-1993 w XXXIV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Rzymowski Jan Grzegorz (1873–1939), prawnik, pułkownik WP, sędzia Najwyższego Sądu Wojskowego, prezes Sądu Najwyższego. Ur. 7 (lub 9) V we wsi Kuczbork (pow. mławski), był synem Stanisława, właściciela niewielkiego majątku w Kuczborku, i Józefy z Cichowiczów, starszym bratem Wincentego (zob.).

W r. 1893 ukończył R. V Gimnazjum w Warszawie i wstąpił na Wydz. Prawa Uniw. Warsz. (1893–4). W tym czasie należał do konspiracyjnych samokształceniowych kółek uczniowskich, a następnie do tajnych Kółek Oświaty Ludowej. Za udział w «Kilińszczyźnie», tj. w manifestacjach warszawskich w stulecie powstania kościuszkowskiego (4 i 17 IV 1894), został aresztowany i skazany na 3 miesiące więzienia, 2-letnie zesłanie do guberni ufimskiej i wydalenie z uniwersytetu. Zwolniony po roku w wyniku amnestii, podjął w r. 1895 studia prawnicze na uniwersytecie w Dorpacie. Ukończył je w r. 1898 ze stopniem kandydata praw. Uczestniczył w pracy oświatowej i narodowo-uświadamiającej wśród tamtejszej kolonii polskiej. Był współzałożycielem Stow. Demokratycznej Młodzieży Polskiej w Dorpacie. Nie dopuszczony jako politycznie nieprawomyślny do aplikacji sądowej, praktykował od października 1898 w Warszawie, początkowo jako pomocnik adwokata przysięgłego, a od października 1903 jako adwokat przysięgły. Równocześnie działał w Macierzy Szkolnej, a następnie w Tow. Wpisów Szkolnych i w nielegalnym Uniw. Ludowym (1908–10). W r. 1912 zaznajomił się z ideologią Polskich Drużyn Strzeleckich w Krakowie i propagował ją następnie na terenie Warszawy.

W czasie pierwszej wojny światowej R. współpracował z organizacjami i stronnictwami niepodległościowymi w Warszawie narażając się na represje ze strony niemieckich władz okupacyjnych. W dn. 25 VIII 1917 Tymczasowa Rada Stanu Król. Pol. mianowała go sędzią Sądu Okręgowego w Częstochowie. W marcu 1918 powołany został na stanowisko kapitana-audytora Sądu Wojskowego Polskiej Siły Zbrojnej. W dn. 12 X 1918 został przyjęty do WP i przydzielony do Sądu Wojennego w Warszawie, 10 XII t.r. przeniesiony do Departamentu Wojskowo-Prawnego Min. Spraw Wojskowych (MSWojsk), a 31 XII t.r. mianowany Szefem Sekcji III tegoż Departamentu. Dn. 27 I 1919 uzyskał zatwierdzenie stopnia majora-audytora, a 29 V 1920 – stopnia pułkownika. W dn. 26 I 1922 został mianowany sędzią Najwyższego Sądu Wojskowego (NSW). Od 22 VIII 1924 był zastępcą szefa Departamentu IX Sprawiedliwości MSWojsk. Dn. 22 I 1925 otrzymał nominację na prokuratora przy NSW, którym był do dn. 31 V 1930, kiedy przeniesiono go w stan spoczynku. Z dn. 10 I 1931 został mianowany przez ministra sprawiedliwości notariuszem przy wydz. hipotecznym Sądu Grodzkiego w Łodzi. Kancelarię prowadził tamże przy ul. Piotrkowskiej 64. Po opuszczeniu wojska wstąpił do Związku Legionistów. W Łodzi pracował także w organizacji grodzkiej, a następnie wojewódzkiej Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. W łódzkim oddziale Związku Legionistów był prezesem Sądu Koleżeńskiego i należał do inicjatorów i organizatorów Rodziny Legionowej. W dn. 12 X 1932 prezydent RP mianował R-ego prezesem Sądu Najwyższego (SN); pełnił funkcje prezesa Izby II Karnej. Od r. 1933 był także prezesem warszawskiego koła Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów.

Po wybuchu drugiej wojny światowej, w pierwszych dniach września 1939, R. ewakuował akta SN na Wschód. Zmarł na serce w r. 1939 w więzieniu sowieckim, prawdopodobnie w Łucku. Był odznaczony: Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921, Medalem 10-lecia Odzyskanej Niepodległości, Złotym Krzyżem Zasługi, Brązowym Medalem za długoletnią służbę.

R. był dwukrotnie żonaty; z Jadwigą z Tokarzów, siostrą historyka Wacława Tokarza, a po jej śmierci – z Zofią Strzeżkowską. Z pierwszego małżeństwa miał synów: Wacława (ur. 1902) i Tadeusza (1907–1927).

 

Łoza, Czy wiesz, kto to jest? Uzupełnienia; „Dziennik Rozkazów Wojskowych” 1919 nr 12 poz. 426; Kalendarz Sądowy na rok 1933, W. [b. r. w.] s. 56; Kalendarz Informator Sądowy na rok 1934, W. [b. r. w.] s. 54; toż 1935 s. 70; toż 1936 s. 70; toż 1937, s. 74; toż 1938, s. 102; toż 1930 s. 104; MSWojsk. Dziennik Personalny, W. 1920 nr 22 poz. 587 s. 458, 1922 nr 1 s. 15, 1924 nr 82 s. 405, 1925 nr 11 s. 45, 1930 nr 1 s. 11; Rocznik Oficerski, W. 1923, 1924, 1928; – Koszutski S., Walka młodzieży o wielkie ideały, W. 1928; „Monitor Polski” 1924 nr 102 s. 2; – CAW: Akta nr 1238+3690 (fot.); Sąd Najwyższy w W.: Akta archiwalne nr 70; – Informacje Marii Baranowskiej z Rzymowskich z W.

Henryk Korczyk

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Franciszek Żmurko

1859-07-18 - 1910-10-09
malarz
 

Jan Fethke

1903-02-26 - 1980-12-16
reżyser filmowy
 

Teodor Peterek

1910-07-07 - 1969-01-12
piłkarz
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Antoni Sawczuk

1927-01-16 - 1984-05-17
inżynier mechanik
 

Władysław Ostrożyński

1857-04-07 - 1898-04-22
adwokat
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.