Borakowski Jan Kanty (1781–1867), prawnik, syn Wincentego, ławnika miasta starej Warszawy, i Felicissimy Stoss, urodził się w Warszawie 26 X. Otrzymawszy początkowe nauki w domu, wstąpił w r. 1796 do kancelarji magistratu starej Warszawy. W r. 1799 wyjechał na naukę do gimnazjum w Berlinie, następnie do uniwersytetu we Frankfurcie nad Odrą. Po ukończeniu w r. 1804 wydziału prawa i administracji został aplikantem przy sądzie miejskim we Frankfurcie, a następnie (od 1 I 1805) przy Regencji Pruskiej w Warszawie. W r. 1806 mianowany regentem w Sądzie Głównym m. Warszawy, w r. nast. komornikiem przy Sądzie Ziemiańskim Warszawskim, w r. 1808 asesorem Trybunału Cywilnego Dep. Warszawskiego i wreszcie w 1812 Prokuratorem Królewskim. Odtąd szybko przechodząc przez poszczególne stanowiska w administracji sprawiedliwości, był kolejno radcą Prokuratorji Generalnej (1816–28), zastępcą prokuratora generalnego Sądu Sejmowego, referendarzem w Radzie Stanu (1828–33), Dyrektorem Wydziału Cywilnego w Komisji Rządowej Sprawiedliwości (1833–50) i wreszcie przewodniczącym w IX Departamencie Rządzącego Senatu (1850–62). Odpowiednio do zajmowanych stanowisk otrzymywał tytuły: referendarza, radcy Stanu i senatora. Obok zajęć właściwych był przewodniczącym Rady Opiekuńczej Szpitala św. Ducha, członkiem Komisji Emerytalnej i członkiem komitetu, zajmującego się przeglądaniem projektów ustaw, opracowywanych w Petersburgu. W r. 1862 został przez Wielopolskiego zwolniony z zajmowanych stanowisk. W czasie swej służby otrzymał liczne ordery rosyjskie. Zmarł w Warszawie 7 VI 1867.

Arch. Akt. Dawn. w W.: akta Heroldji nr 458; Arch. Skarb. w W.: akta Kom. Emer. nr 1424; Arch. Główne w W.: akta urzędników wym. sprawiedliwości nr 1175/I–II.       

Adam Moraczewski