Konopka Jan h. Nowina (1778–1843), ziemianin, założyciel zakładu kąpielowego w Konopkówce. Ur. w Biskupicach w pow. wielickim, syn Piotra, zarządcy salin wielickich i bocheńskich, barona galicyjskiego od r. 1791, i Salomei Hubickiej h. Korczak. W r. 1801 K. otrzymał od ojca miasteczko Mikulińce w pow. tarnopolskim z przedmieściami Wolą Mazowiecką i Wolą Krzywicką, którą przezwał Konopkówka, oraz wsiami (również w pow. tarnopolskim): Krzywki, Ludwikówka, Łuczka, Ładyczyn z Wolicą Ładyczyńską. W Konopkówce urządził w l. 1820–2 przy odkrytym tam w r. 1647 źródle siarczanym zakład kąpielowy. Wybudował łazienki, dom zdrojowy i inne budynki. Zakład ten cieszył się wielkim powodzeniem, jako jedyny tego rodzaju na terenie Podola. W r. 1828 K. założył w Mikulińcach w dawnym zamku fabrykę sukna, która na skutek braku kolei i kłopotów z transportem szybko upadła. Sprowadził do Mikuliniec kolonistów niemieckich i nadał im grunta z nakazem założenia gospodarstw sadowo-warzywnych. Zaprowadził tam również jarmarki na konie i rogaciznę. Wspólnie z żoną założył w Mikulińcach warsztaty koronkarskie, zatrudniające wielu pracowników wyrabiających koronki, cenione i popularne na Podolu. W r. 1833 K. zakupił od Aleksandra Cetnera dobra Palikrowy z przyległościami w pow. brodzkim. Ożeniony był z Józefą Miączyńską, córką Józefa, generała adiutanta królewskiej gwardii przybocznej, i Marianny, baronówny Schenk von Stauffenberg. Zmarł bezpotomnie w r. 1843 w Mikulińcach. K. nie miał dzieci, tylko wychowankę, córkę kowala, Helenę. Po śmierci K-i rozgrywały się walki o jego spadek, które posłużyły częściowo za tło do komedii A. Fredry „Wychowanka.”
Enc. Org.; Słow. Geogr.; Boniecki; Borkowski J. S. Dunin, Genealogie żyjących utytułowanych rodów polskich, Lw. 1895 s. 709; Niesiecki; – Fredro A., Pisma wszystkie, W. 1958 VII 425–7; Szeptycka z Fredrów Z., Wspomnienia z lat ubiegłych, Wr.-W.-Kr. 1967; – „Gaz. Lwow.” 1843 nr 74; „Rozmaitości Lwow.” 1831 nr 24, 1832 nr 26, 1835 nr 39; – Materiały w PSB dostarczone przez J. A. Miączyńskiego.
Red.