Łempicki Józef h. Junosza (1745–1829), poseł na sejmy, działacz sejmikowy. Syn Pawła, sędziego ziemskiego zakroczymskiego (zm. 1762), i Doroty z Łempickich, odziedziczył Ł. dobra Noskowo i Januszewo w ziemi zakroczymskiej. Był szambelanem królewskim (1775), stolnikiem wyszogrodzkim (1777) i chorążym wyszogrodzkim (22 VI 1792). Posłował z ziemi zakroczymskiej na sejm 1776 r. i z ziemi wyszogrodzkiej na sejm 1784 r. Jako wpływowy w ziemi wyszogrodzkiej człowiek, Ł. «burmistrzował» na jej sejmikach. Na rozdwojonym sejmiku poselskim 1788 r. przeprowadził wybór posłów zaleconych przez prymasa M. Poniatowskiego. Król powierzył Ł-emu zaprzysiężenie Konstytucji przez sejmik wyszogrodzki w lutym 1792. W kilka miesięcy później Ł. został marszałkiem konfederacji ziemi wyszogrodzkiej, akt tej konfederacji odchylał się jednak od formuły targowickiej. W czasie powstania został przez Radę Zastępczą Tymczasową mianowany 30 IV 1794 deputatem do Komisji Porządkowej Wyszogrodzkiej. Zmarł Ł. w r. 1829 i został pochowany w Zakroczymiu. Z małżeństwa z Urszulą Mikorską (córką Józefa, kasztelana rawskiego) pozostawił córkę Alojzę i trzech synów: Ludwika (zm. 1871), deputowanego na sejm i senatora-kasztelana królestwa polskiego, Henryka i Ignacego (zm. 1876), oficera w powstaniu listopadowym. Starszy brat Ł-ego Kazimierz był stolnikiem zakroczymskim i posłował z ziemi zakroczymskiej na sejm 1788.
Boniecki; Uruski; Żychliński; – Michalski J., Sejmiki poselskie 1788, „Przegl. Hist.” T. 51: 1960 s. 351; Smoleński W., Konfederacja targowicka, Kr. 1903; – Akty powstania Kościuszki, I; Diariusze sejmów…, 1776 i 1784; Vol. leg., IX 50; – B. Czart.: rkp. 728.
Red.