Modliński Józef h. Tępa Podkowa (1774–1837), pułkownik, poseł na sejmy Król. Kongres. Ur. w Niegibalicach na Kujawach, był synem Aleksandra, sędziego pokoju pow. radziejowskiego, dziedzica dóbr Krzywosądz, i Kunegundy z Umińskich. Do wojska wstąpił w r. 1791. Za czasów insurekcji kościuszkowskiej M., jako adiutant Dionizego Mniewskiego, gen. majora wojsk kujawskich, uczestniczył w walkach nad dolną Wisłą i brał m. in. udział w szturmie na Bydgoszcz (2 X 1794). Do służby wojskowej powrócił w r. 1806. W grudniu, w randze kapitana, zgłosił się z oddziałem jazdy pospolitego ruszenia pod komendę gen. Antoniego Kosińskiego, organizującego siłę zbrojną w Bydgoskiem. Dał się wkrótce poznać jako doświadczony i odważny dowódca. W marcu 1808, jako kapitan 6 p. ułanów, odznaczony został Złotym Krzyżem Virtuti Militari. W r. n. brał czynny udział w formowaniu oddziałów jazdy na Kujawach. W t. r. otrzymał nominację na pułkownika i szefa szwadronu. Po opuszczeniu służby wojskowej zajął się gospodarstwem we własnym majątku Sierzchowie na Kujawach. Od r. 1812 był członkiem Rady Powiatowej pow. radziejowskiego. W okresie Król. Kongres, wchodził w skład Rady Wojewódzkiej woj. mazowieckiego, zasiadał w sądzie pokoju pow. radziejowskiego i był marszałkiem na sejmiku powiatowym. W r. 1830 posłował na sejm z tegoż powiatu. Podczas obrad sejmu 1830/1 r. wykazywał samodzielność zdania, a m. in. kilkakrotnie domagał się ukarania sprawców ucieczki Mateusza Lubowidzkiego i ostro osądzał postępowanie Henryka Łubieńskiego w tej sprawie. W kwestii włościańskiej przejawiał poglądy konserwatywne. Po powstaniu listopadowym gospodarował dalej w Sierzchowie, gdzie zmarł 25 I 1837, pochowany został na cmentarzu w Nieszawie. W tamtejszym kościele parafialnym znajduje się płyta nagrobna M-ego i jego żony Józefy z Sokołowskich. Potomstwa, jak się zdaje, nie pozostawił.
Enc. Org.; W. Enc. Ilustr.; Uruski, (nieściśle); Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, W. 1969 XI z. 1; – Borucki M., Ziemia kujawska, Włocławek 1882 s. 255; tenże, Sprostowania niektórych wiadomości i dopełnienia w opisie ziemi kujawskiej, W. 1888 s. 8; Gembarzewski, Wojsko Pol., 1807–14; Staszewski J., Wojsko polskie na Pomorzu w 1807 r., Gd. 1958; Wąsicki J., Powstanie 1806 r. w Wielkopolsce, P. 1958 s. 88–9; Willaume J., Amilkar Kosiński w Bydgoszczy 1806–7, „Zap. Tow. Nauk. w Tor.” T. 8: 1929/31 s. 214–15; – Diariusz Sejmu z r. 1830–1831, Kr. 1907–12 I–VI; Z papierów kancelarii polowej gen. Kosińskiego, w: Skałkowski A., O cześć imienia polskiego, Lw. 1908; Źródła wojskowe do dziejów Pomorza w czasach Ks. Warsz., Cz. 1., Tor. 1933, Fontes, 26; – „Kalendarzyk polityczny pijarski”, (W.) 1813 s. 256; „Kur. Warsz.” 1837 nr 55; „Nowy kalendarzyk polityczny” (W.) 1820 s. 274; toż, 1830 s. 245.
Maria Manteufflowa