Bojanowski Karol (1835–1898), dr med., działacz narodowy, ur. w Grudziądzu, ukończył gimnazjum chełmińskie w r. 1858, studja medyczne w Gryfji. Następnie osiadł jako lekarz w Kościanie, gdzie rozwinął wydatną działalność nietylko w zawodzie swoim, ale także jako działacz społeczny. Był w r. 1871 członkiem pierwszego komitetu, który się zajął połączeniem spółdzielni polskich zaboru pruskiego w jeden związek. Stojąc naczele spółki kościańskiej, był w następnym roku współzałożycielem Związku Spółek Zarobkowych. W czasie »walki kulturnej«, gdy rząd pruski parafji kościańskiej narzucił »rządowego« proboszcza Brenka, nieuznanego przez władzę kościelną, B. stał twardo na straży praw kościoła katolickiego, podtrzymywał ducha współparafjan, nękanych procesami i karami za to, że nie chcieli korzystać z usług duchownych narzuconego proboszcza. Ofiarny na cele społeczne, należał też do tych obywateli, którzy w początkach walki kulturnej zwołali wiec katolicki do Poznania. W r. 1881 otrzymał w nagrodę wybitnych około Kościoła zasług od papieża Leona XIII order Piusa. Umarł niespodzianie w lutym 1898 r. w Kościanie.

»Goniec Wielkopol.« 18 II 1898; Księga Jubil. »Dzien. Pozn.«, 149; Grudziądz, Kościoły i Klasztory, 1928, 85 n., gdzie jego podobizna.

Ks. Alfons Mańkowski