Dankwart (Danquart, Tanquart) Karol, malarz z drugiej poł. w. XVIII. Rodem wedle jednych z Szwecji z Nissen, a wedle drugich z Nissy na Śląsku. Gdy świątynia na Jasnej Górze została spustoszona pożarem w r. 1690, podczas odnawiania jej sprowadzono D-a dla przyozdobienia sklepień świątyni i kaplicy, czego – jak mówi Baliński – ze sławą swego pędzla dokonał. Nad polichromią tą pracował w l. 1694 i 1695. W tymże też roku ks. kanonik Piskorski, dyrektor odbudowy kościoła św. Anny w Krakowie, sprowadził D-a. Wymalował on al fresco nad oknem w chórze mniejszym postać Boga Ojca, a po bokach okna postacie Najświętszej Panny i Anioła Gabriela. Sklepienie pokrył wyobrażeniem scen: Zwiastowania, Wniebowzięcia i Narodzenia Chrystusa. Za prace te i polichromię sklepienia kaplicy św. Krzyża ze scenami: znalezienie i podwyższenie św. Krzyża otrzymał 1000 złp. Na sklepieniu nawy głównej zobrazował adorację Baranka Bożego przez Aniołów, 24 starców wielbiących Boga Najwyższego, chóry Serafinów śpiewające i objawienie św. Jana na wyspie Patmos. Za prace te wraz z freskami kaplicy św. Jana Kantego otrzymał 2000 złp. On też wykonać miał 12 apostołów na pilastrach i św. Cecylię pod organami. Jego pędzla jest również obraz w kaplicy św. Jana z przedstawieniem sceny Chrztu Chrystusowego, za który otrzymał 40 talarów.
D. był świetnym malarzem dekoratorem. Barwy jego są zharmonizowane. Doskonały w skrótach perspektywicznych, celował zwłaszcza w przedstawieniach wieloosobowych.
Baliński M., Pielgrzymka do Jasnej Góry, 1846; Rastawiecki; Kosicki L., Wiadomość historyczna o kościele akademickim św. Anny w Krakowie, 1833; Bukowski J. ks., Kościół akademicki św. Anny (»Bibl. Krak.« nr 17).
Helena d’Abancourt