Barzanka (Bazanka) Kasper († 1726), architekt, pochodził z Podlasia. Studja artystyczne odbywał w Rzymie w Akademji św. Łukasza, gdzie w r. 1704 zdobył pierwszą nagrodę za projekt gmachu publicznego. W r. 1711, posiadając już w kraju imię »sławnego« architekta, robi plany i prowadzi budowę kościoła i klasztoru Norbertanek w Imbramowicach pod Krakowem do r. 1726. W latach 1711–1712 pracuje na Podlasiu, potem stale przebywa w Krakowie. W jezuickim kościele św. Piotra projektuje dwa największe nagrobki, Branickich (1716) i Brzechwów, postumenta i kraty pod 12 posągów Apostołów, urządza wspaniałe castra doloris i dekoracje na pogrzeby Szczepana Branickiego, wojewody podlaskiego, i jego żony. Umiera w Tarnowie, będąc w podróży, w styczniu 1726. Zwłoki, sprowadzone do Krakowa, pogrzebano w kościele św. Piotra 4 lutego t. r. pod ołtarzem św. Michała.
Bibl. Jag. Rkp. 2557, Liber sepultorum in Ecclesia St. Petri, f. 1; Imbramowice, Bibl. klasztorna, rkp. 1, Historja domowa klasztoru; Loret M., Gli Artisti Polacchi a Roma nel settecento, Rzym 1925, 33; Prace Komisji Historji Sztuki P. A. U., VII; Bednarski St. i Estreicher K., Kasper Bazanka.
Stanisław Bednarski T. J.