Sarnecki Kazimierz (zm. po r. 1712), stolnik witebski, autor diariusza oraz kilkudziesięciu listów zawierających relacje z dworu Jana III.
S. był na dworze Jana III rezydentem Karola Stanisława Radziwiłła, wówczas podkanclerzego lit. Przebywał przy królu w Warszawie, Żółkwi i Lwowie. Towarzyszył Janowi III w wyprawie mołdawskiej 1691 r. Swe codzienne zapiski diariuszowe i obszerniejsze relacje, ujmowane przeważnie w formie listów, wysyłał co tydzień do Radziwiłła. Zbierał również pisma z nowinami wojskowymi i politycznymi, odsyłając je następnie swemu mocodawcy. Zajmował się prawie wyłącznie wydarzeniami na dworze królewskim, dotyczącymi polityki wewnętrznej. Zachowany diariusz obejmuje l. 1691–5, a listy relacyjne l. 1690–96. Dwa z nich, pochodzące z 18 i 20 VI 1696, a zawierające opis zgonu Jana III, ogłosił Witołd Ziembicki („Kwart. Hist.” R. 47: 1933 s. 214–19). Obszerne fragmenty tych listów, pochodzące z l. 1695–7, zamieszcza A. Sajkowski („Staropolska miłość”, P. 1981).
S. miał tytuł sekretarza królewskiego, a 24 IV 1693, dzięki poparciu Radziwiłła, uzyskał urząd stolnika witebskiego. Ok. 1700 r. zastąpił go na dworze królewskim w roli rezydenta radziwiłłowskiego Wojciech Wołoszkiewicz, nie dorównujący jednak w swych raportach stolnikowi witebskiemu. S. był związany z dworem K. S. Radziwiłła co najmniej do r. 1698, kiedy to figuruje na liście jego oficjalistów na szóstym miejscu, z wysoką pensją 2 tys. fl.
S. był sekretarzem pieczęci w. kor. u Andrzeja Chryzostoma Załuskiego, a więc od r. 1702 (a najpóźniej do r. 1712). Z inwentarza Archiwum Radziwiłłowskiego wynika, iż istniała, nie zachowana do dziś, korespondencja S-ego z l. 1700–12. «Stąd wniosek oczywisty, że nasz pamiętnikarz był świadkiem zmagań między Augustem II a Stanisławem Leszczyńskim i żył jeszcze w roku 1712» (Sajkowski A., „Nad staropolskimi pamiętnikami”).
Pisma S-ego opracował i wydał drukiem Janusz Woliński w r. 1958 pt. Pamiętniki z czasów Jana Sobieskiego. Diariusz i relacje z l. 1691–1696. Oryginały Pamiętnika znajdują się w zbiorach Biblioteki Ossolińskich (rkp. 9765/I) i w Archiwum Głównym Akt Dawnych (Arch. Radziwiłłów Dz. V teka 342 nr 13939). Kilkadziesiąt listów S-ego, do których nie sięgnął Woliński, spoczywa w Archiwum Radziwiłłów (Dz. V teka 264 nr 11560). Diariusz oraz listy relacyjne S-ego stanowią cenne, wielokrotnie wykorzystywane źródło do badań nad ostatnimi latami panowania Jana III; często cytowane są zwłaszcza relacje radziwiłłowskiego rezydenta o stosunkach pomiędzy królem a jego żoną i córką (ostatnio M.Komaszyński) oraz o śmierci Sobieskiego (m. in. przez Z. Wójcika w „Janie Sobieskim”, W. 1983).
O ile nam wiadomo, S. nie założył rodziny.
Nowy Korbut, III; – Komaszyński M., Teresa Kunegunda Sobieska, W. 1982; Rytel J., „Pamiętniki” Paska na tle pamiętnikarstwa staropolskiego, Wr. 1962; Sajkowski A., Nad staropolskimi pamiętnikami, P. 1964; tenże, Staropolska miłość. Z dawnych listów i pamiętników, P. 1981; tenże, W stronę Wiednia. Dole i niedole wojenne w świetle listów i pamiętników, P. 1984; Ziembicki W., Zdrowie i niezdrowie Jana Sobieskiego, P. 1931; – Sarnecki K., Pamiętniki z czasów Jana Sobieskiego, Wyd. J. Woliński, Wr. 1958.
Red