Kordysz Krzysztof h. własnego, (ok. 1615–ok. 1680), podczaszy bracławski, poseł na sejm. Pochodził z ruskiej rodziny wójtów łuckich (może sam był prawosławnym), a był synem dziedzica części 2 wsi (m. in. Kordyszówki) w woj. bracławskim, Wasyla, i Oleny Bajbuzianki. Z początkiem 1631 r. zapisał się zapewne na Akad. Krak. (jako syn Wacława), zaś w r. 1635 był na okazowaniu pod Lwowem. Ok. r. 1638 pracował w kancelarii grodzkiej krakowskiej, a długów poczynionych w Krakowie nie spłacił jeszcze w r. 1645. W ogóle o majętnościach K-a nic nie wiadomo poza tym, że w r. 1661 starał się wziąć w posesję część wsi Lubitów koło Kowla, a w r. 1669 podpisał się «na Kordyszowie»; mimo to wybijał się na egzulanckim sejmiku woj. bracławskiego w Włodzimierzu (sam zresztą przemieszkiwał chyba głównie na Wołyniu). W l. 1655 i 1672 był marszałkiem tego sejmiku, zaś w l. 1653, 1655, 1658, 1662, 1664/5, 1669, 1670 i 1674 bracławskim posłem na sejm. Jako poseł był w l. 1653–5 deputatem do trybunałów skarbowych, a w r. 1674 do sprawy ordynacji zamojskiej oraz brał udział w zrywaniu sejmów 1664/5 i wiosennego z r. 1670. Uczestniczył w elekcjach w l. 1648, 1669 i 1674. W l. 1648–58 występuje jako cześnik bracławski, zaś potem (do 1678) tylko jako podczaszy bracławski, podczas gdy cześnikiem został jego stały kolega parlamentarny Aleksander Zabokrzycki. W l. 1672–4 był sędzią grodzkim łuckim, a może również pod koniec życia podsędkiem i sędzią (1667?) ziemskim bracławskim. Z Anny Potockiej pozostawił syna Michała Hieronima, podczaszego bracławskiego w r. 1685, oraz córki: Zuzannę, Kazimierzową Leszczyńską, i Katarzynę, Mikołajową Komorowską.
W. Enc. Ilustr.; Boniecki; Liber chamorum; Niesiecki; Uruski; – Konopczyński W., Liberum veto, Kr. 1918; Przyboś A., Konfederacja gołąbska, Tarnopol 1936; – Akta grodz. i ziem., XX; Akta sejmikowe woj. krak., III; Album stud. Univ. Crac., IV 132; Arch. Jugo-zap. Ross., S. II t. 1–2; Elektorowie; Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III…, Wyd. O. Pietruski, Lw. 1845; Kochowski W., Roczników Polski klimakter IV…, Lipsk 1853 s. 72; Vol. leg., IV 399, 496, V 209, 248; Źródła Dziej., XX 141, XXI 615; – Arch. Państw. w Kr.: Castr. Cracoviensia CCLX 544–5; B. Czart.: rkp. 1657 s. 360.
Wacław Urban