INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Ludwik Koehler      Ludwik Koehler

Ludwik Koehler  

 
 
1799-11-27 - 1871-11-20
 
Biogram został opublikowany w latach 1967-1968 w XIII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Koehler Ludwik (1799–1871), lekarz warszawski. Syn kupca, ur. w Warszawie 27 XI. Po ukończeniu liceum warszawskiego rozpoczął studia lekarskie w rodzinnym mieście w r. 1817, lecz już w r. n. przeniósł się na uniwersytet berliński i tam założył związek młodzieży polskiej «Panta koina» (wszystko wspólne), stanowiący oddział organizacji młodzieży warszawskiej, a działający pod pokrywką towarzystwa literackiego obok Związku Polskiego, którego K. był również działaczem. Razem z Ludwikiem Sachse kierował berlińską grupą «Panta koina», wyróżniając się wielkim, jak na owe czasy, radykalizmem. Aresztowany w r. 1822 załamał się w śledztwie i przesiedział 3 lata w więzieniu pruskim i rok w Królestwie Kongresowym. Po zwolnieniu ukończył studia lekarskie w Warszawie, uzyskując w r. 1827 stopień magistra medycyny. Wyjechał następnie za granicę dla dalszej specjalizacji chirurgicznej i w Paryżu w r. 1830 promowany został na doktora medycyny i chirurgii na podstawie pracy De rétrécissements de l’urètre et de leur traitement. Po powrocie do Warszawy rozpoczął praktykę lekarską w ówczesnym Szpitalu Św. Ducha, a po kilku miesiącach mianowany został ordynatorem szpitala starozakonnych. W czasie powstania listopadowego zatwierdzony przez Radę Najwyższą Narodową w stopniu lekarza pułkowego gwardii narodowej M. St. Warszawy, pełnił służbę lekarza ordynującego w szpitalu koszar sapieżyńskich.

Od listopada 1831 r. był K. członkiem czynnym Tow. Lekarskiego Warszawskiego, od 17 IV 1866 r. członkiem honorowym. W r. 1831 był również członkiem komitetu lekarskiego do walki z epidemią cholery. Ogłosił wiele prac w „Pamiętniku Tow. Lekarskiego Warszawskiego” w l. 1837–66, pełnił kolejno obowiązki sekretarza, podskarbiego, wiceprezesa i prezesa tegoż towarzystwa. W r. 1838 otrzymał nominację na stanowisko lekarza naczelnego szpitala starozakonnych, a w r. 1840 mianowany został dyrektorem Domu Zdrowia na Ordynackim. W tym samym czasie został członkiem Rady Lekarskiej i Rady Opiekuńczej Zakładów Dobroczynnych i w tym charakterze był referentem aktualnych zagadnień zdrowotnych; w r. 1854 brał udział w «rewizji» Szpitala Dzieciątka Jezus, w r. 1856 był członkiem komisji oceniającej wyniki leczenia świerzbu metodą Vlemingxa, w r. 1857 brał udział w układaniu instrukcji dla lekarza wysyłanego na koszt rządu za granicę celem obeznania się z leczeniem obłąkanych. Jako zdolny i ceniony chirurg i autor rozpraw z zakresu medycyny praktycznej i wszystkich nieomal jej dziedzin, był członkiem wielu towarzystw naukowych (berlińskiego, drezdeńskiego, krakowskiego, moskiewskiego, warszawskiego, wileńskiego i würzburskiego). Wiele operacji wykonał po raz pierwszy w Polsce. Do zabiegu jednak przystępował dopiero po wyczerpaniu innych metod leczenia. Wprowadził do Polski galwanokaustykę.

W l. 1834–6 K. wydawał i redagował „Rocznik Szpitala Starozakonnych”, w którym zamieszczał sprawozdania z działalności oddziału chirurgicznego. Był autorem ponad 60 prac, które drukował w „Roczniku Szpitala Starozakonnych”, „Pamiętniku Lekarskim Warszawskim”, „Bibliotece Warszawskiej”, „Pamiętniku Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego”, którego dwóch pierwszych tomów (1837–9) był współredaktorem, w „Welters und Graefe’s Archiv”, „Journal de Chirurgie”, „Journal des connaissances médicales” i in. W ostatnich latach życia spędzał dużo czasu w Anglii. W r. 1863 sparaliżowany po śmierci jedynego 9-letniego syna, zerwał stosunki ze światem, nie przestając jednak czytać piśmiennictwa naukowego. Zmarł w Warszawie 20 XI 1871 r. Bogaty swój księgozbiór zbierany przez 40 lat zapisał Tow. Lekarskiemu Warszawskiemu, a narzędzia chirurgiczne polecił rozdać niezamożnym studentom warszawskiego Wydziału Lekarskiego.

 

Bieliński J., Stan nauk lekarskich za czasów Akademii Medyko-Chirurgicznej wileńskiej, bibliograficznie przedstawiony, W. 1889; Kośmiński S., Wykaz rzeczy zawartych w 72 tomach Pamiętnika Tow. Lekarskiego Warszawskiego z lat 1837–1876, W. 1877 s. 103, 109, 110, 170, 172, 204, 332, 345, 346; tenże, Słownik lekarzów; Lista lekarzy i aptekarzy w Królestwie Polskim, W. 1845 s. 2; – Bieliński, Uniw. Warsz.; Giedroyć F., Rada Lekarska Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego (1809–1867), W. 1913 s. 329, 369, 376, 543; tenże, Służba zdrowia w dawnym wojsku polskim, W. 1927 s. 441; Kamiński A., Polskie związki młodzieży (1804–1831), W. 1963 s. 139, 140, 233, 243–9, 250; – „Pam. Tow. Lek. Warsz.” T. 85: 1889 z. 2, s. 799; „Tyg. Illustr.” 1871 nr 209 s. 325–6 (fot.).

Teresa Ostrowska i Edward Stocki

 

 
 

Powiązane zdjęcia

   
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Karol Stanisław Olszewski

1846-01-29 - 1915-03-29
chemik
 

Aleksander Piotr Czekanowski

1833-02-12 - 1876-10-30
geolog
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Wincenty Niemojowski

1854-11-07 - 1926-12-09
właściciel ziemski
 

Mikołaj Chopin

1771-04-15 - 1844-05-03
pedagog
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.