Cytrynowicz Ludwik Maurus († 1729), benedyktyn lubiński. Urodzony w Poznaniu, wstąpił do klasztoru w Lubiniu i złożył śluby 2 II 1689. W r. 1700 na żądanie nuncjatury warszawskiej został wysłany wraz z dwoma współbraćmi z Lubinia do znacznie podupadłego wówczas opactwa w Mogilnie celem podniesienia tam zakonnej karności. Dwa lata później wrócił do swego klasztoru. W r. 1708 świętokrzyski opat Krystyn Mirecki, przybywszy do Lubinia na wizytację, wybrał C-a na swego asesora przy tej czynności i zjednał go do idei zrzeszenia benedyktyńskich klasztorów polskich i litewskich w tzw. Kongregację polsko-benedyktyńską. Dwa lata później zasiadał C. jako jeden z pełnomocnych delegatów lubińskich na pierwszej kapitule generalnej rzeczonej Kongregacji i wybranym tam został na sekretarza tejże. Gdy w r. 1711 zakonnicy lubińscy i tynieccy rozpoczęli walkę przeciw Kongregacji ben.-pol., C. musiał się schronić do probostwa w Przybyszowie nad Pilicą, zależnego od opactwa w Płocku. Stąd został gwałtownie porwany i osadzony w lubińskim karcerze, gdzie wyłudzono od niego zrzeczenie się wszelkiej akcji na rzecz Kongregacji. W następnych latach, po oczyszczeniu się widać z czynionych mu zarzutów, piastował urząd mistrza nowicjuszów w Lubiniu, w latach zaś 1714–18 oraz 1722–5 zarządzał klasztornym probostwem w Jeżowie pod Rawą, zależnym od opactwa lubińskiego. Odwołany do Lubinia, zapewne za sprzyjanie Kongregacji, ponownie dostał się do więzienia. Ostatnie cztery lata spędził w swym klasztorze i zmarł 28 IV 1729.
W r. 1711, będąc sekretarzem Kongregacji ben.-pol., rozpoczął pisanie rodzaju kroniki zakonnej pt. Ada Congregationis Benedictino-Polonae, którą inni po jego śmierci dalej spisywali i doprowadzili do r. 1738. Zawiera ona w pierwszej części krótki szkic dziejów 9 opactw benedyktyńskich w Koronie i Litwie wraz z zależnymi od nich domami, po czym opisuje przygotowanie tego dzieła oraz jego początki aż do chwili ostatecznego wcielenia wszystkich rzeczonych klasztorów. Dzieło to przekazało nam in extenso wiele aktów, uchwał kapituł, wizytacji itp.; zachowane w dwóch odpisach, jest cennym źródłem do dziejów benedyktynów w Polsce XVII i XVIII w.
Cytrynowicz (M.), Acta Congregationis Benedictino-Polonae, rkp. B. w Lubiniu (odzyskany z Rzymu), oraz rkp. B. opactwa francuskiego w Solesmes; Lefebvre (G.), Spicilegium sive collectio veterum aliquot scriptorum, rkp. B. Nar. w Warszawie, Lat. O. I. 577; Kieszkowski (St.), Ad 2 libros antiquitatum monasterii Lubinensis Accessio novissima, rkp. B. Tow. Przyj. Nauk w Poznaniu nr 253, 263–8.
O. Jozafat Ostrowski O. S. B.