Kubicki Maciej h. Kolumna Skrzydlata (ur. 1758), inżynier wojskowy, spiskowiec. Pochodził z warszawskiej rodziny mieszczańskiej. Wraz z bratem Jakubem (zob.) odbył w l. 1783–7 studia we Włoszech, a – mając wykształcenie cywilne – przy rozbudowie korpusu inżynierów kor. «wszedł prosto na podporucznika» 30 X 1789 r. i prowadził zdjęcia kartograficzne oraz szkolił żołnierzy w robotach ziemnych. Nobilitowany wraz z bratem w r. 1790, był w r. n. wysunięty przez komendanta korpusu na specjalizacyjne trzyletnie studia zagraniczne i przewidywany na profesora fortyfikacji. Na porucznika awansował 4 I 1792 r., potem był jednym z przywódców warszawskiego sprzysiężenia wojskowego, wreszcie Rady Cywilnej i Wojskowej, w której wyróżniał się radykalizmem. W jego kwaterze w koszarach artylerii kor. ustalono 15 IV 1794 r. termin insurekcji. Po zwycięstwie podpisał na czołowym miejscu (6) akt powstania, 19 IV był członkiem Rady Wojennej, 27 IV przydzielony do Wydziału Potrzeb Wojennych Rady Zastępczej Tymczasowej, awansował 18 V na kapitana, a 4 VI na majora; dn. 2 V wszedł do wyznaczonej przez Radę Wojenną Komisji do badania zachowania się oficerów gwardii pieszej kor. w dniach insurekcji. W połowie czerwca uzyskał przydział do korpusu Karola Sierakowskiego na dowódcę inżynierii. Odbył kampanię na Litwie; odznaczył się w bitwie pod Terespolem 19 IX. Odtąd, wróciwszy do Warszawy na kwatermistrza korpusu inżynierów, był zatrudniony przy fortyfikacji Pragi. W początkach 1795 r. był przy likwidacji korpusu w Warszawie. Jeden z nielicznych fachowców wrócił do pracy w r. 1807 jako kierownik fortyfikacji na Pradze i w lipcu tę twierdzę przejął od Francuzów. Od 24 X 1810 r., wciąż jako major, był dowódcą batalionu saperów, potem ostatnim komendantem twierdzy Serock. Zyskał dobrą opinię księcia Józefa Poniatowskiego. Zwolniony został z wojska 18 I 1813 r. i odtąd brak o nim wiadomości. Za Księstwa Warsz. i Królestwa Pol. należał wraz z bratem do loży «Świątynia Izis«.
Gembarzewski, Wojsko Pol., 1807–14; Giergielewicz J., Zarys historii korpusu inżynierów w epoce Stanisława Augusta, W. 1931; Leśnodorski B., Polscy jakobini, W. 1960; Łukaszewicz W., Targowica, W. 1953; Małachowski-Łempicki, Wykaz pol. lóż wolnomularskich; Skałkowski A., Z dziejów insurekcji 1794 r., W. 1926; Tokarz W., Insurekcja warszawska 1794 r., Lw. 1934; Zahorski A., Uzbrojenie i przemysł w powstaniu kościuszkowskim, W. 1957; – Akty powstania Kościuszki, I–III; Kiliński J., Pamiętniki, W. 1958; Korespondencja księcia Józefa Poniatowskiego z Francją, P. 1928 III, 1929 IV; Rozkazy Kościuszki do gen. Orłowskiego, P. 1925; Vol. leg., IX 191; – Herbst S., Modlin–Serock–Praga, (rkp.).
Stanisław Herbst