Brzostowski Michał (1805–1867), matematyk i pedagog, ur. 11 X w Siebieżu, gub. witebskiej. Kształcił się u pijarów w Łużkach, u bazylianów w Berezweczu, wreszcie u pijarów w Połocku; w r. 1823 zapisał się na Uniwersytet Wileński, w którym w ciągu lat trzech słuchał wykładów matematycznych i przyrodniczych. W końcu roku 1826 uzyskał stopień kandydata filozofii. Przez lata następne utrzymywał się z lekcji prywatnych i przygotowywał się do egzaminów na stopień magistra. W r. 1828, po odbytym egzaminie z nauk wykładanych w oddziale matematycznym Uniwersytetu, otrzymał temat magisterskiej rozprawy pt. O teorii rachunku różnic prostego i odwrotnego i jego zastosowaniu. Rozprawa ta po dwóch latach była w rękopisie gotowa, ale w czasie, gdy miała być oddana pod ocenę oddziału, nastąpiło zamknięcie Uniwersytetu. Przez przeciąg lat następnych B. pracował jako nauczyciel prywatny, dopiero w r. 1836 postanowił przenieść się do Królestwa na posadę nauczycielską w szkołach publicznych. Komisja Rządowa Spraw Duchownych i Oświecenia Publicznego uwolniła go od egzaminu kwalifikacyjnego i zamianowała zastępcą nauczyciela matematyki w szkole obwodowej w Sandomierzu; już w roku następnym przeniosła go do gimnazjum gubernialnego w Warszawie, w którym przez lat dwadzieścia pięć wykładał algebrę, trygonometrię, kosmografię i mechanikę. W r. 1862, po zatwierdzeniu ustawy o wychowaniu publicznym Królestwa i organizowaniu wyższych zakładów naukowych w Królestwie, Komisja Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego powołała go na profesora w świeżo otwartym Instytucie Politechnicznym i Rolniczo-Leśnym w Puławach. Gdy po wybuchu powstania młodzież opuściła mury szkolne i wykłady w Instytucie zostały zawieszone, komisja wydelegowała B-go w r. 1864 do wykładów na wydziale matematyczno-fizycznym Szkoły Głównej w Warszawie z udzieleniem mu prerogatyw profesora zwyczajnego. Dla słuchaczów kursu 2. i 3. wykładał B. rachunek różniczkowy i całkowy z jego zastosowaniami w analizie i geometrii, trzymając się ściśle programu prof. Frączkiewicza, który przed nim ten przedmiot wykładał. Wykłady B-go cieszyły się uznaniem słuchaczów. Zmarł w Warszawie 2 II 1867 r.
Przebywając w Wilnie jako nauczyciel prywatny, przełożył B. z francuskiego »Arytmetykę dla początkujących«, napisaną przez H. Verniera (Wilno 1833, wydanie drugie 1839), uczestniczył w wydawnictwie »Wizerunków i rozstrząsań naukowych«, przygotował rękopis przekładu dzieła matematyka włoskiego Brunacci’ego: »Rachunek różnic prosty i odwrotny z zastosowaniem do szeregów i rachunku prawdopodobieństwa«, ale go drukiem nie ogłosił. W podaniu swym do Komisji W. R. i O. P. z r. 1836 wspomniał i o innych gotowych w rękopisie przekładach. Nie ujrzały one światła dziennego i zaginęły, być może wraz z całą spuścizną po nim, o której bliższych wiadomości nie posiadamy.
Archiwa Oświatowe (Akta Instytutu Politechnicznego w Puławach i Akta Szkoły Głównej); Dickstein S., Wydział matematyczno-fizyczny Szkoły Głównej Warszawskiej (rkp).
Samuel Dickstein