Chlewiński Michał, h. Radwan (ur. ok. 1793 † 1831), ziemianin, opiekun i dobroczyńca szkół. Wnuk generała Antoniego, syn Kazimierza i Giełgudówny, ur. w dziedzicznym Odachowie, w pow. rosieńskim na Żmudzi. Ze szkoły pijarskiej w Rosieniach wstąpił w r. 1808 na Uniw. Wileński, w którym w r. 1810 uzyskał stopień kandydata filoz. Po kilkuletniej podróży po Niemczech, Francji i Anglii objął gospodarstwo w majątku Giałów w pow. rosień. W czerwcu 1819 został wybrany przez współpowietników na stanowisko dozorcy honorowego (kuratora) szkół swego powiatu. Uniwersytet Wileński w r. 1822 zaszczycił go tytułem swego członka honorowego, 1823 r. mianował wizytatorem szkół gub. wileńskiej i 1824 również szkół gub. grodzieńskiej. Wszechstronnie wykształcony, o głębokiej kulturze i ofiarny, wywierał wielki wpływ na środowisko ziemiańskie, zwłaszcza na Żmudzi. Zasłużył się też dobrze oświacie, otaczając czułą opieką szkolnictwo i swym ujmującym charakterem jednając nauczycielstwo. »Dobry i przyjemny człowiek« – pisał o nim w r. 1823 Mickiewicz do Czeczota po wizycie Ch-go w szkole kowieńskiej. Hojną też ręką wspierał uczelnie, szczególnie dbając o pomoce naukowe i zachętę uczniów do nauki. Zwłaszcza szkoły w powiecie rosieńskim wiele mu miały do zawdzięczenia. Szkole pijarów w Rosieniach ofiarował własnym kosztem cały gabinet fizyczny z rzadką wówczas machiną elektryczną, sprowadzoną z Anglii. Gimnazjum w Krożach darował całą kolekcję mineralogiczną, znaczną ilość książek do biblioteki i pomnożył jego zbiór numizmatyczny. Nadto jako realną zachętę do nauki uczynił w Wilnie 14 XII 1821 zapis funduszu 200 rb. srebrem na wybicie z procentów medali srebrnych dla corocznego nagradzania nimi czterech uczniów gimn. kroskiego, celujących w naukach. Po przeniesieniu gimn. z Kroż do Kowna medale z funduszu Ch-go rozdawano tamże corocznie aż do r. 1914. Zmarł na cholerę w lipcu 1831 r., pogrzebany na cmentarzu wiejskim w Abelinie na Żmudzi. Jego rękopiśmienna relacja z Podróży do krajów zagranicznych niegdyś znajdowała się u jego siostry Eleonory, po jej śmierci zaginęła.
Boniecki; Uruski; Arch. Okr. Nauk. Wileń.; Arch. Państw. w Wilnie; Arch. Kurator. Czartoryskiego w Krakowie; Jucewicz L. A., O uczonych Żmudzinach, w rękopisie (mylny rok urodzin); Suszyński Ign., Brzegi Niewiaży, 38; Arch. Filomatów. Korespondencja, V 244; Sbornik postanowlenij po Minist. Narodn. Proswieszczenija, Pet. 1864, I szp. 1466–7; Czapski Emeryk hr., Catalogue de la collection, II, nr 3594, tabl. IV, fig. 70 (opis i rysunek medalu).
Michał Brensztejn