Boniecki-Fredro Michał Józef Antoni, (1839–1877), ziemianin, syn Ferdynanda i Leontyny ze Stadnickich, przyszedł na świat 18 I w Żydowie, ziemi kieleckiej. Szkoły średnie ukończył w kraju, studja uniwersyteckie na Uniwersytecie w Louvain, gdzie uzyskał stopień doktora filozofji. Po zaślubieniu (10 I 1867) Marji Jaroszyńskiej, córki Edwarda i Eleonory z Świejkowskich, osiadł w rodzinnych dobrach Żydowie i Chomentówku. Praca na roli nie wypełniła życia B-go, który wolne chwile poświęcił pracy historycznej; za przedmiot studjów obrał sobie B. dzielnicę śląską, zaniedbywaną w polskich badaniach historycznych. Po drobiazgowem zebraniu materjału pokusił się B. o napisanie zarysu dziejów Śląska, ujętego w formę historji książąt. Praca ta Szkice Historyczne. Książęta śląscy z domu Piastów (W. 1874–75, cz. 1–3), mimo sumienności i pracowitości autora, spowodu braku zmysłu krytycznego i wykształcenia fachowego, już po wyjściu nie odpowiadała potrzebom polskiej nauki i doczekała się nader ostrej recenzji pióra W. Kętrzyńskiego. Nierównie większą wartość ma przygotowany przez B-go do druku IV tom Kodeksu dyplomatycznego Polski, gdzie zebrał on około 60 dyplomów przeważnie z XIV w. W toku pracy zaskoczyła go śmierć 3 IX 1877. Dopiero w 10 lat po jego śmierci przygotowany przez B-go tom kodeksu wydał w Warszawie M. Bobowski.

Boniecki, II 7; Kętrzyński W., Recenzja Szkiców B-go w »Ateneum«, W. 1876, I  674–83.

Karol Piotrowicz