Marassé Mieczysław Fortunat Feliks (1840–1880), ekonomista i statystyk. Pochodził ze spolszczonej francuskiej rodziny szlacheckiej. (Jego dziad Ferdynand, pułkownik armii ks. Kondeusza, osiadł w Polsce i ożenił się z Krystyną ze Starowiejskich). Ur. 21 V w Krakowie, był M. synem Ludwika (1809–1865), oficera w powstaniu listopadowym i właściciela majątku Jurków pod Brzeskiem, oraz Amelii ze Skarżyńskich. M. ukończył w Krakowie Gimnazjum Św. Anny w r. 1860 i t. r. rozpoczął studiować na UJ prawo, interesując się w szczególności wykładami J. Dunajewskiego z zakresu ekonomii i statystyki. Studia ukończył w r. 1864, uzyskując 7 V t. r. stopień doktora obojga praw (tezy druk. w Kr. w r. 1864) na podstawie dysertacji Rzut oka na literaturę ekonomiczną polską (wydanej w formie rozszerzonej pt. Przegląd polskiej literatury ekonomicznej z uwzględnieniem stosunków ekonomicznych Królestwa Polskiego, Kr. 1864). Chcąc rozwijać swoje zainteresowania statystyką, zapisał się na Seminarium Statystyczne w Berlinie, gdzie uczęszczał na wykłady statystyka E. Engla. W r. 1865 ogłosił na ten temat artykuł Wiadomość o seminarium statystycznym w Berlinie. Do kraju wrócił w r. 1865, z końcem t. r. przeniósł się do Lwowa i rozpoczął pracę zawodową początkowo w Wydziale Krajowym. W lutym 1866 złożył Memoriał do Wydziału Krajowego we Lwowie względem biura statystycznego przy galicyjskim Wydziale Krajowym („Czas” 1866 nr 31, 37), lecz nie doczekawszy się realizacji swego projektu, przeniósł się w r. 1867 z Wydziału Krajowego do Namiestnictwa, ściągnięty przez A. Gołuchowskiego polonizującego administrację Galicji. Pracując w Namiestnictwie, zajmował się głównie analizami statystycznymi. Ze stanowiska koncepisty awansował na sekretarza Namiestnictwa, następnie na naczelnika powiatu w Podhajcach, starostę w Bóbrce; od r. 1877 aż do śmierci był starostą w Krośnie.
Równolegle z pracą w administracji i organizacjach gospodarczych M. prowadził badania naukowe w dziedzinie statystyki i polityki gospodarczej, a ich wyniki ogłaszał w czasopismach krajowych i zagranicznych. Interesowały go zarówno problemy czysto teoretyczne, jak i praktyczne związane z sytuacją gospodarczą ziem polskich, a zwłaszcza Galicji. W dziedzinie statystyki reprezentował poglądy charakterystyczne dla historycznej szkoły statystycznej. Był prekursorem tej dyscypliny naukowej w Polsce. W swych publikacjach podkreślał zawsze współzależność problematyki ekonomicznej i statystycznej. Jego rozprawa O pojęciu i zadaniu statystyki (Kr. 1866) była pierwszą polską publikacją poświęconą historii i teorii statystyki. Łącząc teorię z praktyką, M. opublikował wiele artykułów i rozpraw omawiających zagadnienia istotne dla galicyjskiego życia społeczno-politycznego i gospodarczego. W Memoriale o stanowisku Galicji pod względem liczby deputowanych w ścieśnionej Radzie Państwa („Przegl. Pol.” 1867) udowodnił, że centraliści wiedeńscy zaniżyli liczbę mandatów poselskich do sejmu krajowego oraz deputowanych do Rady Państwa. Na szczególne wyróżnienie zasługują prace M-ego dotyczące gospodarczych stosunków Galicji, głównie rolnictwa: Pierwsze badanie statystyczne o stanie zbiorów w Galicji Wschodniej („Ekonomista” 1870), dalej O wolności parcelowania gruntów ze względu na stosunki galicyjskie („Przegl. Pol.” 1868), w której postulował zahamowanie postępującego rozdrobnienia ziemi poprzez skup drobnych posiadłości chłopskich oraz jednoczesną parcelację wielkich majątków ziemskich, a zwłaszcza obszerna praca Gospodarcze stosunki w Galicji („Encyklopedia Rolnictwa”, W. 1874 II), omawiająca całość ekonomicznych zagadnień kraju i oceniana jako najlepsza z tego zakresu. Wysoką ocenę zyskały także jego studia dotyczące sytuacji finansowej Galicji, drukowane w „Przeglądzie Polskim”, „Ekonomiście” oraz wiedeńskim „Statistische Monatsschrift” (Propinacja w Galicji i jej wykupno, 1866–1867, Rzecz o podatkach i ich reformie, 1867). Był współpracownikiem „Słownika geograficznego Król. Pol.”.
M. był członkiem Galicyjskiego Tow. Kredytowego Ziemskiego we Lwowie, członkiem Komitetu Galicyjskiego Tow. Gospodarskiego we Lwowie, członkiem Tow. Statystycznego w Berlinie oraz jednym z założycieli pierwszego w Polsce Tow. Ubezpieczeń «Florianka». Był honorowym obywatelem m. Podhajec, kawalerem Orderu Św. Jana Jerozolimskiego i szambelanem dworu cesarskiego. Zmarł 23 III 1880. Żonaty (od lutego 1878) z Celiną Romer, miał syna Marie-René (ur. 1879), który żył i umarł w Wiedniu.
Estreicher; Enc. Org. (1898–1904); Ilustr. Enc. Trzaski; W. Enc. Ilustr.; Oester. Biogr. Lexicon; Słow. geogr., XIV 7 (od Redakcji); – Karwacka L, Miejsce M. M-ego wśród polskich statystyków, „Wiad. Statystyczne” 1967 nr 8 s. 33–6 (ryc.); Leniek J., Książka pamiątkowa ku uczczeniu jubileuszu… Gimnazjum Św. Anny, Kr. 1888; Pilat T., Pogląd na ekonomiczne i statystyczne prace śp. M. M-ego, w: M. M., Dzieła ekonomiczno-polityczne…, Kr. 1887 i s. IX–LV, (fot.); Rozwój polskiej myśli statystycznej, W. 1968 s. 25, 142; – Aneks do historii rodziny Marassé, Wyd. A. Marassé; Szematyzmy Król. Galicji, 1865–79; – „Czas” 1865 nr 119, 1880 nr 71, 74; „Gaz. Lwow.” 1880 nr 70; – Arch. UJ: W. P. II 487, S. II 96.
Janusz Kaliński