INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Mikołaj Mściwojowic       Pieczęć Mikołaja, Wojewody Krakowskiego, przy dok. z 1257 - Franciszek Piekosiński - Poczet najstarszych pieczęci szlachty polskiej z tematów runicznych - Kraków 1890 - nr. 18, s. 9 - w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie - źródło kopii cyfrowej: PO

Mikołaj Mściwojowic  

 
 
brak danych - po 1268?
Biogram został opublikowany w 1976 r. w XXI tomie Polskiego Słownika Biograficznego.


 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Mikołaj (zm. po 1268?), wojewoda krakowski. Syn Mściwoja, jednego z najpotężniejszych możnowładców małopolskich, wybitnego stronnika Konrada mazowieckiego w jego walce o Kraków, wojewody łęczyckiego i przejściowo krakowskiego z ramienia tegoż księcia, w końcu kasztelana wiślickiego przy Bolesławie Wstydliwym. Piekosiński zaliczał go do rodu Lubowlitów, Łaguna (na tej samej zresztą podstawie) do Pobogów, Bieniak zaś do Lisów. Na pieczęciach M-a i jego ojca wyobrażony jest bezpośrednio w polu półpierścień z krzyżem u góry. Wyobrażenie to mogłoby odpowiadać XV-wiecznemu opisowi h. Lubowla: ignile et crux, jednakże powszechna zmienność znaków rozpoznawczych w okresie przedheraldycznym i podobieństwo tego wyobrażenia do wielu innych nie pozwala na wniosek o tego rodzaju kontynuacji. M. pozostawał wraz z ojcem na służbie Konrada mazowieckiego. W źródłach pojawia się po raz pierwszy w r. 1246 jeszcze bez żadnej godności. Wówczas to ojciec jego Mściwoj zeznał, że syn nadał kościołowi gnieźnieńskiemu Kiełczewek. Było to odszkodowanie za zabrane dziesięciny i inne krzywdy wyrządzone przez M-a wspomnianemu kościołowi, które oszacowano na sumę 30 grzywien. Bezzwłocznie po śmierci Konrada (1247) Mściwój i M. pogodzili się z Bolesławem Wstydliwym. Obaj występują od r. 1248 stale w dokumentach tego księcia. W r. 1249 M. został cześnikiem krakowskim. U schyłku t.r. obaj towarzyszyli swemu księciu w Inowłodzu na wiecu Bolesława Wstydliwego z synami Konrada: Kazimierzem łęczycko-kujawskim i Siemowitem mazowieckim.
Najpóźniej od r. 1256 do r. 1260 M. zajmował po raz pierwszy urząd wojewody krakowskiego. W tym charakterze przywiesił swą pieczęć, obok pieczęci księcia, biskupa i kasztelana krakowskiego, do aktu lokacji Krakowa. Przejawiając jednak dalej sympatię do linii Konrada, podczas wojny Wstydliwego z Kazimierzem kujawskim (1260) przeszedł M. na stronę tego ostatniego, pomagając mu może w zdobyciu Lelowa. Mimo zawarcia pokoju urząd wojewody krakowskiego pełnił w l. 1260–4 Sułek, M. natomiast z tytułem byłego wojewody krakowskiego pozostawał na przełomie r. 1260/1 w otoczeniu Kazimierza w Łęczyckiem. Bracia M-a, Jakub i Mirosław, nie narazili się widocznie Bolesławowi, skoro pierwszy z nich nieprzerwanie piastował swoją godność sędziego krakowskiego, a drugiego także spotykamy przy tymże księciu. M. odzyskał urząd wojewody krakowskiego dopiero między 10 V a 18 VII 1264. Z racji pełnionej funkcji usiłował pobierać opłatę stróży od wsi klasztoru henrykowskiego Wróżenice i Glew, przegrał jednak sprawę przed sądem książęcym (1268). Ostatni raz spotykamy go w źródłach 4 VI 1268, jednakże nowy wojewoda krakowski pojawia się dopiero w r. 1270. Halecki przyjmuje możliwość, iż to M. jako komes Mikołaj był w r. 1271 jednym z dowódców wyprawy zbrojnej Bolesława Wstydliwego na dzielnicę wrocławską. Natomiast niewątpliwym falsyfikatem (jak na to wskazał Ulanowski) jest dyplom opatki klasztoru Klarysek w Skale z r. 1274, na którym M. z tytułem wojewody otwiera listę świadków. Dobra M-a znajdujemy w Małopolsce (źródłowo znamy Dziewin koło Bochni, zamieniony na Zabłocie koło Wieliczki), w ziemi łęczyckiej i na Kujawach. W tej ostatniej dzielnicy M. posiadał razem z braćmi wieś Siodłkowo (dziś Siutkowo), którą na jakiś czas przed r. 1266 nadali oni klasztorowi miechowskiemu. Brak wiadomości o żonie i dzieciach M-a.

Bieniak J., Wielkopolska, Kujawy, ziemia łęczycka i sieradzka wobec problemu zjednoczenia państwowego w latach 1300–1306, Tor. 1969; Halecki O., Powołanie księcia Władysława opolskiego na tron krakowski w r. 1273, „Kwart. Hist.” R. 27: 1913 s. 233–8; Lalik T., Stare Miasto w Łęczycy, „Kwart. Hist. Kultury Materialnej” R. 4: 1956 s. 655–9, 673–5; Łaguna S., Dwie elekcje, w: Pisma Stosława Łaguny, W. 1915 s. 167–8; Piekosiński F., Pieczęcie polskie wieków średnich, Kr. 1899 nr 83, 145; tenże, Rycerstwo, III 246, 716, 821; Ulanowski B., O założeniu i uposażeniu klasztoru benedyktynek w Staniątkach, Kr. 1891 s. 43–6; tenże, O założeniu klasztoru Św. Andrzeja w Krakowie i jego najdawniejszych przywilejach, Pam. AU Wydz. Filol. i Hist.-Filoz., Kr. 1887 VI 17, 31–2; Zachorowski S., Węgierskie i polskie osadnictwo Spiżu do połowy XIV wieku, Kr. 1909 s. 64–7; – Cod. Pol., I–III; Dokumenty kuj. i maz.; Kod. katedry krak., I; Kod. mogilski; Kod. Mpol., I–II; Kod. Wpol., I 597, 611; Maleczyński K., Dwa nieznane dokumenty jędrzejowskie, „Kwart. Hist.” R. 38: 1924 s. 459; Urkunden zur Geschichte des Bisthums Breslau im Mittelalter, Hrsg. v. G. A. Stenzel, Breslau 1845 nr 32, 39; Zbiór dokumentów mpol., I nr 1, IV nr 876.
Bożena Wyrozumska

 

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.