INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Piotr Pankracy (w zakonie Benignus) Buchowski  

 
 
brak danych - 1742
 
Biogram został opublikowany w 1937 r. w III tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Buchowski Piotr Pankracy, zak. imię o. Benignus († 1742), benedyktyn tyniecki, ur. w woj. pomorskim, śluby zakonne złożył w r. 1703 w Tyńcu. W r. 1710 obrał konwent tyniecki spośród siebie na opata klasztoru w Orłowej na Śląsku cieszyńskim o. Lamberta Klönna, rodem ze Śląska opolskiego, który zarządzał równocześnie w l. 1713–5 jako przeor klasztorem tynieckim. Wówczas to władze czeskie i cesarz poczęli nakłaniać Klönna, aby oderwał opactwo orłowskie od Tyńca, a poddał je władzy opatów z Brzewnowa pod Pragą. W r. 1718 wysłano z Tyńca dwóch pełnomocników: B-go, podówczas sekretarza zgromadzenia, i o. Ambrożego Łamaczka, którzy, zbadawszy stan rzeczy, złożyli z urzędu opata Klönna; wyrokowi temu Klönn się nie poddał, za co popadł w klątwę. Zgromadzenie tynieckie mianowało wtedy B-go administratorem opactwa orłowskiego, z którym to tytułem występował jeszcze w r. 1723. Mimo to wszystko opat Klönn, czując poparcie dworu cesarskiego, doprowadził do tego, że już w r. 1722 Orłowa poddana została czeskim przełożonym, a związek tego klasztoru z Polską, trwający od samego założenia (ok. 1220), został gwałtownie zerwany. W r. 1723 wziął B. udział jako przysięgły notariusz w wyborze na opata komendataryjnego tynieckiego nowomianowanego prymasa Teodora Potockiego. Lata 1730–3 spędził w zależnym od Tyńca klasztorze w Kościelnej wsi pod Kaliszem, spełniając najprzód podrzędne prace, dwa ostatnie zaś lata na urzędzie prepozyta. Wrócił potem do Tyńca i był tam kanclerzem opactwa, tam też umarł w r. 1742. B., jak z całego zakonnego życia jego widać, oddany był duszą całą Tyńcowi. Tak np. gdy w l. 1709–40 klasztor tyniecki nie chciał przystąpić do utworzonej przez Klemensa XI tzw. Kongregacji Polsko-Benedyktyńskiej, tj. związku wszystkich klasztorów benedyktyńskich w Rzpltej, B. ułożył w r. 1714 memoriał w 15 punktach, streszczający przeszkody, wstrzymujące Tyniec od poddania się tej kongregacji. Wydał też drukiem dziełko ku czci tuchowskiego obrazu Matki Bożej, cudami słynącego, będącego wówczas w posiadaniu Tyńca, oraz dwa zbiorki poezji łacińskich.

 

Enc. kośc. Nowodworskiego; Estr., XII 104; Adamus Al., Z dejin Orlove, Kromerizi 1926, 64–65; Rkpsy B. Jag. nr 5281, pod rokiem 1703; Rkp. nr 47, s. 667, 690; Rkp. B. Benedyktynów w Lubiniu: Acta Congreg. Ben.-Pol. 75. 112–6.

J. Ostrowski O. S. B.

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.