Przecław h. Pomian (zm. 1344/5), łowczy łęczycki. Blisko spokrewniony z osięcińską gałęzią Pomianów. Przodkowie jego (nie znani z imienia) przekazali mu informacje o polskiej przeszłości ziemi chełmińskiej.
Pamięć P-a sięgała jeszcze czasów księżnej Eufrozyny, matki Władysława Łokietka (zm. 1292/4), a nawet niedzielnych rządów Łokietka z braćmi (przed r. 1288). W owych czasach P. mieszkał na Kujawach brzeskich, już jednak przed r. 1308 przeniósł się w Łęczyckie. O zastawie kaszt. michałowskiej P. dowiedział się od książąt inowrocławskich, a o krzyżackim zaborze Pomorza Gdańskiego od swoich krewnych, przebywających w owej ziemi. Bywał też częstym gościem na dworze arcybiskupów Jakuba Świnki i Janisława. P. uczestniczył w kilku epizodach wojny polsko-krzyżackiej – na pewno w wyprawie Łokietka na Dobrzyń i ziemię chełmińską z września i października 1330 oraz w wielkim pochodzie wojsk polskich za krzyżakami od Łęczycy przez Kalisz do Brześcia Kujawskiego we wrześniu 1331. Zeznania P-a, złożone w procesie polsko-krzyżackim (1339), mówią expressis verbis o jego udziale w obu bitwach tej ostatniej kampanii: pod Koninem i pod Płowcami. Z tychże zeznań wynika również jego obecność na Kujawach podczas jakichś innych wypraw krzyżackich na tę ziemię. Nie wiadomo, kiedy P. wszedł do hierarchii dostojników łęczyckich. Występuje jako skarbnik od r. 1332, ostatniego wszakże znanego jego poprzednika – Bezstryja – źródła notują w r. 1287. Na poważny wzrost liczby dokumentów łęczyckich w trzydziestych latach XIV w. wpłynęło powstanie tam dworu księcia Władysława, synowca Łokietka. Między r. 1335 a 1339 P. przeszedł na urząd łowczego. W tym charakterze został zaprzysiężony w Łęczycy 16 II 1339 jako świadek w procesie polsko-krzyżackim; zeznania złożył 25 II t. r. w Uniejowie. Po raz ostatni imię P-a występuje w źródłach 3 II 1344, a już 24 V 1345 urząd łowczego łęczyckiego zajmował Borzywój.
Bieniak J., Rola Kujaw w Polsce piastowskiej, „Ziemia Kujawska” T. 1: 1963 s. 65, 67; Chłopocka H., Tradycja o Pomorzu Gdańskim w zeznaniach świadków na procesach polsko-krzyżackich w XIV i XV wieku, „Roczniki Hist.” R. 25: 1959 z. 1 s. 90, 115; Labuda G., Stanowisko ziemi chełmińskiej w państwie krzyżackim w latach 1228–1454, „Przegl. Hist.” T. 45: 1954 s. 316; Szymczakowa A., Urzędnicy łęczyccy i sieradzcy za panowania ostatnich książąt dzielnicowych, „Roczn. Łódz.” T. 25: 1979 s. 114–15, 125, 133–5; Zajączkowski S., Polska a zakon krzyżacki w ostatnich latach Władysława Łokietka, Lw. 1929; Ziekursch I., Der Prozess zwischen König Kasimir von Polen und dem Deutschen Orden im Jahre 1339, Berlin 1934; – Cod. Pol., II; Kod. Wpol., II; Lites, Wyd. 2., I 105, 226–30; – AGAD: Dok. perg. 7225, Księgi ziemskie łęczyckie 18b k. 335; B. Kórn.: rkp. 802 k. 10.
Janusz Bieniak