Baranowski Stanisław, herbu Jastrzębiec, był w r. 1627 pisarzem ziemi łomżyńskiej. W latach 1627 i 1628 brał udział w sejmikach ziemi łomżyńskiej. W r. 1635 posłował na pierwszy sejm jako poseł ziemi łomżyńskiej. W kwietniu t. r. został przez króla wysłany do szlachty tej ziemi w celu uzyskania od niej większych podatków. Posłował następnie na drugi sejm w r. 1635. W r. 1639 piastował już godność podkomorzego wiskiego. Jako poseł ziemi wiskiej został na sejmie obrażony przez Ossolińskiego w chwili, gdy, wysłany w poselstwie od Izby poselskiej, przedstawiał jej żądania w senacie. Oburzenie, wywołane tym incydentem, przyczyniło się niemało do zerwania tego sejmu przez stronników Ossolińskiego. Sejmik wiski wybrał go potem posłem w r. 1640 i ujmował się gorąco za jego krzywdą. Sprawa ta została zdaje się załagodzona. B. posłował potem jeszcze w 1643 i 1645. Żonaty dwukrotnie, raz z Zofją Rykowską, potem z Katarzyną Radzimińską.

Kubala, Jerzy Ossoliński, 136, 489; Teki Pawińskiego w zbiorach Komisji hist. P. A. U., Lauda łomżyńskie i wiskie.

Władysław Czapliński