INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Stanisław Rosnowski  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1989-1991 w XXXII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 
Rosnowski Stanisław (1884–1966), profesor hodowli i uprawy roślin w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Warszawie. Ur. 21 IX w Mohylowie w gub. podolskiej był synem Aleksego, mierniczego, i Emilii z Walterów.
 
W r. 1903 R. ukończył III Gimnazjum Klasyczne w Kijowie i wstąpił na wydz. chemiczny Politechniki Kijowskiej, lecz w t. r. przeniósł się na wydz. rolny tej uczelni. Po zawieszeniu działalności Politechniki w r. 1905, studiował przez rok na Studium Rolniczym UJ w Krakowie, następnie powrócił do Kijowa. W okresie studiów zmuszony był pracować zarobkowo, głównie udzielając korepetycji. W r. 1913 odbył praktykę rolniczą w Rokitnej (gub. kurska), a w r. 1914 złożył egzaminy końcowe na Politechnice. W l. 1914–15 był kierownikiem Pola Doświadczalnego w dobrach Burzańsko-Olchowieckich Andrzeja Potockiego (gub. kijowska), wchodzących w skład Sieci Pól Doświadczalnych Wszechrosyjskiego Związku Cukrowników. Po odbyciu praktyki w laboratorium chemicznym Syndykatu Rolniczego w Kijowie objął w r. 1916 stanowisko chemika w Rejonowej Stacji Doświadczalnej w Humaniu, należącej do Kijowskiego Ziemstwa Gubernialnego i pracował w niej jako asystent, zastępca kierownika (1921) i jej kierownik (1922). Sprawozdania z doświadczeń ogłaszał w lokalnych czasopismach.
 
Pod koniec r. 1922 wyjechał R. do Polski i w r. 1923 pracował przejściowo w różnych instytucjach rolniczych w Warszawie. W l. 1923–32 był kierownikiem Działu Doświadczalno-Hodowlanego w Sandomiersko-Wielkopolskiej Hodowli Nasion w Antoninach (pow. Leszno), a w późniejszych latach współpracował z tą stacją jako doradca naukowy. Z dn. 1 X 1932 przeszedł do Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego (PINGW) w Puławach, gdzie pracował do r. 1946 w Wydz. Rolniczym, początkowo jako kierownik poddziału doświadczeń polowych, a następnie Działu Roślin Okopowych, prowadząc prace badawcze z zakresu metodyki hodowli buraków na Polu Doświadczalnym w Pożogu (gmina Końskowola) w pow. puławskim.
 
W r. 1935 R. nostryfikował dyplom na Wydz. Rolniczym UJ i uzyskał tytuł inżyniera rolnictwa na podstawie pracy Przyczynek do badania drzewiastości w związku z innymi cechami buraka cukrowego. W okresie okupacji niemieckiej zatrudniał w Pożogu młodych pracowników dla ochrony przed wywiezieniem do Niemiec i prowadził dla nich tajne szkolenie w dziedzinie hodowli i uprawy buraka cukrowego.
 
Po wojnie R. został w r. 1946 przeniesiony na stanowisko kierownika Działu Hodowli Buraka w Pomorskim Oddziale PINGW w Bydgoszczy, gdzie zorganizował nowoczesną placówkę badawczą. Dn. 28 VI 1946 na podstawie pracy wykonanej w Katedrze Ogólnej Uprawy Roli i Roślin doktoryzował się na Wydz. Rolniczo-Leśnym Uniw. Pozn., otrzymując tytuł doktora nauk rolniczych. Po włączeniu bydgoskiego oddziału PINGW do nowo utworzonego Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin (IHAR) w r. 1951 R. został mianowany kierownikiem Działu Buraka i Roślin Korzeniowych w tym Instytucie, a od r. 1956 Zakładu Buraka i Innych Roślin Korzeniowych w Bydgoszczy. Dn. 25 IX 1954 otrzymał tytuł docenta, a 3 IV 1959 profesora nadzwycz. W okresie pobytu w Bydgoszczy w l. 1948–56 prowadził równocześnie wykłady z zakresu hodowli i uprawy buraka na Wydz. Rolniczym Uniw. i Politechniki Wrocławskiej, od r. 1951 w Wyższej Szkole Rolniczej. W r. 1963 został przeniesiony do centrali IHAR w Warszawie.
 
R. był specjalistą w zakresie uprawy i hodowli buraka cukrowego. Prowadził wieloletnie doświadczenia odmianowe, których wyniki ogłaszał w „Gazecie Cukrowniczej”, „Rocznikach Nauk Rolniczych”, „Biuletynie Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin”. Był współautorem odmiany buraka cukrowego dwunasiennego Bi-IHAR, współtwórcą wytwarzania odmian poliploidalnych. Już w latach dwudziestych przeprowadzał pierwsze próby jarowizacji, rozwinięte w okresie późniejszym. Badał biologię kwitnienia i owocowania buraków, opracował metody eliminowania niepełnowartościowego materiału hodowlanego, zagadnienia pośpiechowatości, odporności na chwościka burakowego, «drzewiastości» buraków. Podstawowym opracowaniem w tym zakresie był artykuł Badania nad biologią buraków cukrowych, Cz. 1. Wpływ warunków produkcji nasion na użytkowe cechy buraków cukrowych, Cz. 2. Wpływ jarowizacji nasion buraków na tworzenie się pośpiechów („Pam. PINGW”, S. A, T. 19: 1949); cz. 3. Wpływ zwiększających się dawek soli potasowej na dwie odmiany buraków cukrowych („Roczniki Nauk Roln.”, S. A, T. 71: 1955 z. 4); cz. 4. Wpływ jesiennego siewu buraków cukrowych na zmniejszenie liczby pośpiechów w potomstwie („Biul. IHAR” 1961 nr 1–2). R. był autorem rozdziałów poświęconych uprawie buraków cukrowych i pastewnych oraz innych roślin korzeniowych, m. in. w podręcznikach: „Szczegółowa uprawa roślin”, pod redakcją Anatola Listowskiego (Wyd. I, W. 1951, Wyd. 5, 1966), „Agrotechnika”‘ pod redakcją Mieczysława Bireckiego (Wyd. 2 1951/2, Wyd. 4, 1964). Był również redaktorem pracy zbiorowej „Uprawa buraka cukrowego” (W. 1956) oraz redaktorem polskiego przekładu podręcznika A. Mazłumowa „Hodowla buraków cukrowych” (W. 1952).
 
R. współpracował z przemysłem cukrowniczym zarówno w latach międzywojennych, jak i powojennych jako doradca i członek Rady Naukowej Instytutu Przemysłu Cukrowniczego w Warszawie. Przez wiele lat brał udział w pracach Państwowej Komisji Oceny Odmian przy Ministrze Rolnictwa, m. in. jako przewodniczący Zespołu Roślin Korzeniowych. Był członkiem Międzynarodowego Instytutu do Badań Buraka (II RB) w Brukseli i uczestniczył w obradach wygłaszając referaty publikowane w materiałach kongresowych, członkiem Bydgoskiego Tow. Naukowego, Poznańskiego Tow. Przyjaciół Nauk, Polskiego Tow. Przyrodników im. Kopernika. W r. 1960 otrzymał za wybitne osiągnięcia w dziedzinie hodowli roślin Zespołową Nagrodę Państwową II stopnia i Nagrodę Naukową Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy. Zmarł 3 IV 1966 w Warszawie, pochowany został na cmentarzu Powązkowskim. Odznaczony był m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1959).
 
Z małżeństwa zawartego w r. 1912 z Jadwigą z Biernackich, miał R. córki: Annę Wandę, zamężną Krzemińską, dziennikarkę, i Halinę Helenę, zamężną Filutowicz.
 
 
 
Fot. w: Mater. Red. PSB; – Bibliografia Polskiego piśmiennictwa rolniczego za l. 1945–66; – Korohoda J., Rodowody polskich hodowców roślin na tle rozwoju hodowli roślin w Polsce, „Hodowla Roślin. Biul. Branżowy Hodowli Roślin i Nasiennictwa” 1981 nr 5/6 (fot.); Lachowski J., „Bydgostiana” 1964–6 nr 3 s. 54–7 (fot., bibliogr.); Prace i osiągnięcia naukowych instytutów rolniczych w Bydgoszczy 1945–1966, Bydgoszcz 1967 s. 31; Rosnowski S., Prace doświadczalne Działu Roślin Korzeniowych Instytutu Puławskiego w latach 1932–1950, „Pam. Puławski” 1965 Z. Jubileuszowy, Puławy 1862–1962 s. 393–400; Szymczak L., „Biuletyn IHAR” 1966 nr 3–4 s. 3–5 (fot., bibliogr.); Z dziejów hodowli roślin i nasiennictwa w Polsce, „Studia i Mater. z Dziej. Nauki Pol.”, S. B, W. 1969 z. 17 s. 122–4 (fot.); – Kronika Uniw. Pozn. za l. 1945–1954/5, P. 1958; – „Gaz. Cukrownicza” R. 73: 1965 nr 122 (fot.); „Hodowla Roślin, Aklimatyzacja i Nasiennictwo” T. 10: 1966 s. 231–4 (fot.); „Ilustr. Kur. Pol.” 1966 nr 81; „Spraw. PTPN” 1966 nr 1 (76) s. 246; „Tyg. Powsz.” 1966 nr 24; „Życie Warszawy” 1966 nr 81, 82; – Arch. IHAR Warszawa–Radzików: Akta osobowe nr 826.
 
                                                                                                                                                                                                                                                Ligia Hayto
 
 
 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Adam Ignacy Koc

1891-08-31 - 1969-02-03
polityk
 

Jacek Chmielnik

1953-01-31 - 2007-08-11
aktor teatralny
 

Edwin Mikołaj Scheller

1919-12-06 - 1999-02-01
cichociemny
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 
 

Antoni Abraham

1869-12-19 - 1923-06-23
pisarz ludowy
 

Hieronim Andrzej Strzyżewski

1926-04-04 - 1981-06-07
lekarz
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.